ما هرگاه اراده کنیم شهر و دیاری را هلاک گردانیم، متنعّمان و ثروتمندان آن شهر را فرمان دهیم که راه گناه و تبهکاری پیش گیرند

تاریکی را نور از میان می‌برد،

چه بسیار که آدمی با دعای خیر خود را به شرّ فرا می خواند و انسان بسیار عجول و شتاب زده است

ای مردمان، بدانید که اگر نیکی و احسان کنید البته به خود کرده اید و اگر بدی و ستم کردید باز به نفس خود کرده اید...

ﻓﯿﻠﻢ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﻭ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﺟﻠﻮﯼ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ، ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﻓﯿﻠﻢ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﯼ ﻫﻤﻪ ﭘﺨﺶ ﮐﻨﻨﺪ ؟

ﺑﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪﻡ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﺮﺩﻡ، ﺑﺎ ﻣﺎﺩﺭﻡ و با همسرم ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻡ ؟
ﺍﮔﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﻓﯿﻠﻢ ﺭﺍ ﺑﻘﯿﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺘﯽ !

ﺍﯾﻦ ﯾﮏ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺍﺯ ﺗﻘﻮﺍﺳﺖ ...
یعنی ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻋﻤﺎﻟﺖ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﺕ ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ ﻭ ﺑِﺮَﻭﯼ ﺑﺎﺯﺍﺭ، ﺩﻭﺭﯼ ﺑﺰﻧﯽ ﻭ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﻧﺸﻮﯼ !


~ حسین ﺍﻟﻬﯽ قمشه‌ای

˙❥˙ @Official_Hich ˙❥˙

در کوره اضطراب این دیرکردها آدمیان از خلوص و ناخالصی خود آگاه می‌شوند و آگاهی آغاز حرکت سوی کمال است.

🌹🌹
@MolaviPoet

آیه ۱۰۸ سوره یوسف

قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿۱۰۸﴾


108. Say thou: "This is my Way;
I do Invite unto Allah, - With a certain knowledge I and whoever follows me. Glory to Allah! and never will I join gods with Allah!"

(ای رسول ما) بگو این راه من است که مردم را به سوی خدا دعوت می‌کنم با بصیرت و آگاهی، هم من و هم آنانی که از من پیروی می‌کنند همه با چشم حرکت می‌کنیم. و پاک و منزّه است خدای سبحان ( از هر گونه مثل و شریک ) و من در شمار مشرکان نیستم.(۱۰۸)

[] سخن در این است که دعوت رسول از روی بصیرت و شهود صورت می‌گیرد و نیز آنان که به این راه ایمان می‌آورند و در آن سلوک می‌کنند از روی بصیرت و آگاهی و اختیار حرکت می‌کنند و چنین نیست که رسول پیش می‌رود و آنان چون نابینایان به صِرف تبعیت از رسول به دنبال او می‌روند بلکه این راه با ادلّه روشن و هماهنگی با خرد و دانایی عرضه شده است و ضرورتی نیست که هیچ کس بی اختیار و با تعبد و بی تفکر چیزی را بپذیرد و به همین جهت بزرگان دیانت گفته اند حسن و قبح اعمال امری عقلی است نه شرعی یعنی ما به صرف آنکه شریعت گفته است کاری نمی‌کنیم بلکه چون آن شرع را با عقل هماهنگ می‌یابیم می پذیریم.

[] شیخ محمود شبستری در دیباچۀ گلشن راز در ستایش پیامبران و بالاخص پیامبر اکرم به بخشی از همین آیه اشاره کرده است:
در این ره انبیا چون ساربانند
دلیل و رهنمای کاروانند
وز ایشان سید ما گشته سالار
هم او اول هم او آخر در این کار
بر او ختم آمده پایان این راه
در او منزل شده «ادعوا الى الله»
شده او پیش و دل‌ها جمله از پی
گرفته دست دل‌ها دامن وی
(گلش راز )

عجبا از اشاعره که: این همه بحث عقل و تفکر و استدلال که در قرآن آمده است و با آنکه حديث " العقل رسول من داخل و الرسول عقل من خارج" یعنی "عقل، رسول درون آدمی است و رسول عقل بیرون او" باز بدین نتیجه رسیده‌اند که حسن و قبح امری شرعی است و ضرورتی ندارد که با عقل هم آهنگ باشد و اشکالی ندارد که چیزی بسیار سودمند در شرع حرام شده باشد و حرمت آن به صرف فرمان شرع باشد. این طرز تفکر بود که به تحریم موسیقی و نقاشی و مجسمه سازی و بسیاری منهیات دیگر منتهی شد در حالی که نظر بزرگان و فرهیختگان شیعه پیوسته همین بوده است که حسن و قبح، امر عقلی است.

[] معین‌الدین هروی صاحب کتاب حدائق‌الحقایق آیه چنین تعبیر کرده است که:
می خوانم خدای تعالی را بر دیده وری و راستی و پیدایی، هم من و هم آنکه بر پی من است
این دعوتی است به حق سبحانه و تعالی
به بصیرت که عبارت از حجت و برهان است
یعنی مقلد نیستم
و شما را به تلبیس و شک نمی‌خوانم
بلکه به حجت و یقین و دلیل و برهان بر طریق معیّن دلالت می‌کنم. و بعد می‌افزاید:
این آیه دلیل است که دعوت به حق تعالی مشروط است به بصیرت که اگر مقرون به بصیرت نباشد آن محض غرور ( و فریب) باشد.


📗 ۳۶۵ روز در صحبت قرآن_ صفحه ۳۴۵ و ۳۴۶
✍ دکتر حسین الهی‌قمشه‌ای


🆔 @MolaviPoet
🆑 کانال مولوی وعرفان

🌹🌹

پرده نشین کرد سرِ خواب را
کسوت جان داد تنِ آب را
خنده به غمخوارگیِ لب نشاند
زهره به خنیاگری شب نشاند

یوسف برای آنکه برادران دلگیر و آزرده نشوند همه بدی‌ها را بر گردن شیطان می‌گذارد

ادامه👇

[] مولانا نیز روح را دختر زیبایی معرفی می‌کند که عقل را به مراقبت او گماشته‌اند و عقل از غیرت می‌کوشد که او را از دیده همگان پنهان دارد زیرا می‌داند که زیبایی تاب مستوری ندارد و بالاخره خود را از پنجره ای نشان خواهد داد. از این رو به جای خاموش ماندن مرتب دربارۀ روح سخن می‌گوید تا گوش‌ها را از قیل و قال پر کند و دل‌ها به جمال روح متوجه نشوند. در ابیات زیر، از مثنوی، روح در عین حال رمز جمال الهی است:
غیرت عقل است بر خوبیِ روح
پُرز تمثیلات و تشبیه ای نصوح
با چنین پنهانیی که روح راست
عقل بر وی اینچنین رشگین چراست
از که پنهان می‌کنی ای رشک خو
آنکه پوشیده ست نورش رویِ او
رشگ از آن افزون تر است اندر تنم
کز خودش خواهم که پنهانش کنم
چون چنین رشگی‌ستت ای جان و دل
پس دهان بربند و گفتن را بهل
ترسم ار خامش کنم آن آفتاب
از سویِ دیگر بدرّاند حجاب
بلبلانه نعره زن بر روی گل
تا کُنی مشغول‌شان از بوی گل
تا به قُل مشغول گردد گوش‌شان
سویِ رویِ گُل نپرّد هوش‌شان


📗 ۳۶۵ روز در صحبت قرآن
صفحه ۴۲۷ تا ۴۳۰
✍ دکتر حسین الهی‌قمشه‌ای


🆔 @MolaviPoet
🆑 کانال مولوی وعرفان

یادت باشه زندگی کوتاهه‌ !
صادقانه عاشق باش و خالصانه رفتار کن
شاید فردایی نباشه
شاید فردایی باشه ، اما عزیزی نباشه


~ حسین الهی قمشه‌ای

˙❥˙ @Official_Hich ˙❥˙

نعمتی برتر از این در زندگی نیست که شخص در سراسر زندگی به راستی و درستی در هر کار وارد شود

🌹🌹
@MolaviPoet

أية ٧٢ سورة إسراء

وَمَنْ كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا(۷۲)


72. But those who were blind
In this world, will be
Blind in the Hereafter,
And most astray
From the Path.


و هر که در این جهان نابینا باشد در عالم آخرت نیز نابینا خواهد بود و بسی گمراه تر(۷۲)

[] اگر آدمی در این عالم چشمی غیر از چشم ظاهر نیابد و بینای عالم درون نشود، وقتی مرگ این چشم‌های ظاهر را از او گرفت و به عالم دیگر که همان ساحت متعالی‌تر هستی است سفر کرد آنجا نابینا خواهد بود. و چنانکه در آیه دیگری آمده، شخص در آنجا با تعجب می‌پرسد که "خداوندا چرا مرا نابینا محشور کرده‌ای در حالی که من در عالم پیشین بینا بودم" (طه: ۱۲۵) و البته در عالم پیشین نیز بینا نبوده زیرا انسان و سایر حیوانات در آن بیناییِ ظاهر شریکند و آن بینایی که خاصّ انسان است و حیوانات از آن بی‌خبرند باید به تدریج در این عالم حاصل شود و اگر عمر یکسره در خدمت آب و گِل باشد و شخص قدمی از عرصه صورت به ساحت معنا نگذارد بدیهی است که برای آن ساخت برین چشمی کسب نکرده، بنابراین:

هر که امروز نبیند به جهان طلعت دوست
غالب آن است که فرداش نباشد دیدار
(سعدی)

آن کس که بهشت را روی زمین نیافته، در آسمان نیز نخواهد یافت. (امیلی دیکنسن)

[] آن توانگر و آن صاحب مقام که کودک یتیمی را در خیابان به گدایی می بیند و بی توجه می‌گذرد نابیناست، زیرا گاو و گوسفند هم آن کودک را می‌بینند؛ چشمی دیگر باید آدمیزاد را. او کر و لال نیز هست، نه صدای کودک را می‌شنود و نه زبان دارد که او را به محبتی دعوت کند. بدین سبب است که فریادهای "هل من ناصر ینصرنی" بی جواب می‌ماند و سخن حق بر زبان نمی‌آید.


📗 ۳۶۵ روز در صحبت قرآن
صفحه ۴۲۳
✍ دکتر حسین الهی‌قمشه‌ای


🆔 @MolaviPoet
🆑 کانال مولوی وعرفان

🌹🌹
@MolaviPoet
آیه ۴۴ سوره اسراء


تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ ۚ وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَٰكِنْ لَا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ ۗ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا (۴۴)

آسمان‌های هفت‌گانه و زمین و هر آنکه در زمین زیست می‌کند خداوند را تسبیح و ستایش می‌‌گویند و هیچ چیز در جهان نیست مگر آنکه به حمد و ستایش پروردگار جهان مشغول است امّا شما تسبیح و تنزیه آنها را در نمی‌یابید و خداوند بسیار بردبار و آمرزنده است.(۴۴)

[] چه مسرتی است جهان را پر از آواز و هلهله و تسبیح و غلغله احساس کردن و چه وجد و مستی است با این هلهله هم آواز شدن و چه سعادتی است ستایش پروردگار
را در پشت این هیاهو شنیدن.
بزرگانی که به این تسبیح اندیشیده‌اند و تلاش در فهم و درک آن کرده‌اند بر این باورند که حمد و ستایش موجودات همان نفس وجود آن‌هاست که هرکس در آنها بنگرد نشان اوصاف و اسماءِ الهی را در آن‌ها می‌یابد و آن نشان بیش از هر چیز حکمتی است که در آفرینش آن‌ها مشاهده می‌شود. هر کس پرنده‌ای را در حال پرواز می‌بیند آن پرنده به نفسِ وجود و اوصاف خویش ما را به ستایش پروردگار وا می‌دارد و این ستایشی که ما می‌کنیم به حقیقت ترجمه‌ای است از ستایشی که آن‌ها بی زبان و صوت و گفت بیان می‌کنند. هر درختی هزاران جلد کتاب در ستایش خداوند است و هر پرنده‌ای و هر ستاره‌ای که در مدار خویش به گردش است اعلام خداوند و عظمت علم و حکمت و لطافت اوست. امّا بعضی از عارفان گفته‌اند این تفسیر بیش از حد خردمندانه است. باید خرد را ترک گفت و در وادی جنون و سرمستی غلغله تسبیح کائنات را شنید، چنانکه مولانا گفته است:
تا شما سوی جمادی می‌روید
واقف جان جمادان کی شوید
از جمادی در جهان جان رَوید
غلغل ذرّات عالم بشنويد
با شما گویند روزان و شبان
جمله ذرات عالم بی زبان
ما سميعيم و بصیریم و هشیم
با شما نامحرمان ما خامشیم
نطق آب و نطق باد و نطق گِل
هست محسوسِ حواس اهل دل
آدمی غافل ز تسبیح جماد
و آن جماد اندر عبادت اوستاد
(مثنوی)

برگ درختان سبز در نظر هوشیار
هر ورقش دفتریست معرفت کردگار
(سعدی)

[] موسیقی روحانی نیز در جهان بسیار است که همه را می‌توان تسبیح و ستایش کردگار جهان دانست از جمله بسیاری از آثار باخ و آثار بتهون از جمله Missa Solomnis و آثار هندل از جمله سمفونی مسایا Messia که آن نیز هروله کنان و هللویاگویان مردم را به بهشت می‌خواند و فلوت سحر آمیز موزارت که بعضی آن را "تسبیح و ستایش خداوند به قلم خویش" خوانده‌اند.

[] در مورد موزارت و بتهون گفته شده است که فرشتگان در هنگام تسبیح و ستایش صبحگاهی با زبان بتهون خدا را حمد تقدیس می‌کنند اما در خانه بین خودشان به زبان موزارت حرف می‌زنند.

[] یاد دارم که شبی در کاروانی همه شب رفته بودم و سحر در کنار بیشه خفته شوریدهای که در آن سفر همراه ما بود نعره‌ای برآورد و راه بیابان گرفت و یک نفس آرام نیافت چون روز شد گفتمش: آن چه حالت بود؟ گفت: بلبلان را دیدم که به نالش درآمده بودند از درخت و کبکان از کوه و غوکان در آب و بهائم از بیشه. اندیشه کردم که مروت روا نباشد همه در تسبیح و من به غفلت خفته.

دوش مرغی به صبح می‌نالید
عقل و صبرم بیرد و طاقت و هوش
یکی از دوستان مخلص را
مگر آواز من رسید به گوش
گفت باور نداشتم که تو را
بانگ مرغی چنین کند مدهوش
گفتم این شرط آدمیّت نیست
مرغ تسبیح گوی و من خاموش
(سعدی)


📗 ۳۶۵ روز در صحبت قرآن
صفحه ۴۱۸ تا ۴۲۰
✍دکتر حسین الهی‌قمشه‌ای


🆔 @MolaviPoet
🆑 کانال مولوی وعرفان

عبادات ظاهری سنت‌هایی است که باید از آنها استعانت جویند

خداوند چرا اراده کند که دهی را، کشوری را، سرزمینی را نابود کند

دوست داشتن را باید دید از چه نوع دوست داشتنی است!
آیا مانند شیر است که آهو دوست دارد و گربه که موش دوست دارد!
باید دید وقتی کسی می‌گوید دوستت دارم آیا معنی‌اش اینست که می‌خواهد ما را خرج خودش کند و ما را بخورد و ما را به مصرف خودش برساند یا دوستت دارم به این معنی است که تو دوست من هستی و خاطرت پیش من عزیز است و اگر کاری داشتی برایت انجام می‌دهم اگر بیمار شدی تا صبح برای تو بیدار می‌مانم.🌺

👤دکتر الهی قمشه ای

📝 کپشن کده
🆔

تاریکی را نور از میان می‌برد

از آدم معلوم الحالی پُرسیدند:

تو با این همه احتکار و گران‌فروشی و بی انصافی در حق خلق ، از خدا نمی ترسی؟

گفت : نه

پرسید : چرا نمی ترسی ؟

گفت : الان از عرب و عجم گرفته ، هنا و همه دارند، همین کار رو می کنن ، ظلم و دزدی و تعدی در حق هم ، هیچکسی هم از سوی خدا ، عذاب نمیشه ....

خوب است ، جواب این شخص را از زبان عطار بشنویم.

عطار می گفت : عارفی با شاگردانش از جنگلی عبور می کردند ، درختی را از ریشه بیرون کشیده بودند .

عارف از شاگردانش پرسید:

چرا برگها و شاخ های این درخت هنوز سبز است و نخشکیده ؟

آنها گفتند : نمی دانیم

عارف گفت : این درخت هنوز نفهمیده چه بلایی بسرش اومده ، .....

حالا حکایت اکثر ماست ، نمی دونیم ریشه ارتباط مون با خدا قطع شده ....

فتدبر ....

و چه بسیار که آدمی با دعای خیر خود را به شرّ فرا می‌خواند و انسان بسیار عجول و شتاب زده است

🌹🌹
@MolaviPoet

آيه ۱۰۳ سوره توبه

خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ(۱۰۳)

103 Of their wealth take alms,
That so thou mightest Purify and sanctify them. And pray on their behalf.
Verity thy prayers are a source
Of security for them:
And Allah is One
Who heareth and knoweth.

از اموال مؤمنان صدقه‌ای بستان تا ایشان را پاک و مهذب گردانی. و بر ایشان دعا و درود فرست که دعای تو ایشان را مایه آرامش است. و خدا شنوا و داناست.(۱۰۳)

[] زهی سعادت که رسول خدا از ما صدقه‌ای بپذیرد تا مایه تزکیه نفس ما و زدودن زنگار از دل‌های ما باشد و همچنین نشان ثروت ما باشد اگر از گنج ایمان بهره‌مند باشیم. بنابراین خداوند در این آیه روی در اهل ایمان دارد که اگر رسول صدقه‌ای از شما می‌پذیرد به خاطر خیر و صلاح شماست پس به خیر و صلاح خود بشتابید تا هم پاک شوید و هم رسول بر شما درود و سلام فرستد و شما را دعا کند تا دل‌هایتان به لطف الهی آرامش یابد پس این صدقات که می‌دهید به حقیقت هدیه رسول است به شما و سخن رسول این است که:
از شما کی کدیه زر می‌کنیم
ما شما را ‌ کیمیاگر می‌کنیم
من نمی‌گویم مرا هدیه دهید
بلکه گویم‌ لایق هدیه شوید
(مثنوی)

[] سلام و صلوات رسول بر امت مانند صلوات عامه مردمان بر رسول لفظ و عبارت نیست بلکه مانند صلوات خداست بر مردمان (احزاب: ۴۳) و آن هدایت از ظلمت است به نور و از غم به شادی و از اسارت به آزادی و کاش که صلوات ما نیز جانی و معنایی می‌یافت و به کاری بدل می‌شد.


📗 ۳۶۵ روز در صحبت قرآن
صفحه ۲۹۱
✍ دکتر حسین الهی‌قمشه‌ای


🆔 @MolaviPoet
🆑 کانال مولوی وعرفان

خداوند در مرتبه‌ای از مراتب هستی و صبحگاهی از روزهای ازلی و ابدی همۀ ارواح آدمیان را یکجا گرد آورده و خویشتن را به جمال و نیکویی بر آنها عرضه کرده

سنگ باشد که دلش زنده نگردد به نسیم

سالها گذشت تا من فهمیدم
آدمها احتیاج دارن سفر برن.
احتیاج دارن از زندگی لذت ببرن
و لذت بردن برای آدمها متفاوت
معنی میشه…
یکی از هیات امام حسین
لذت میبره یکی از مهمونی رفتن.
یکی تو سفر مکه اقناع میشه
یکی تو سفر تایلند.
اینا همشون برای من آدمهای
محترمی هستن.
سالها گذشت تا من فهمیدم نباید
به دلخوشی های آدمها گیر بدهم
چون آدمها با همین دلخوشی ها
سختی های زندگی رو تحمل میکنن.
لطفا به دلخوشی دیگران گیر ندهید !


"دکتر الهی قمشه ای"

🌹🌹
@MolaviPoet
آیه ۱۶۴ سوره انعام

قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِي رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ وَلَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْهَا وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿۱۶۴)


164. Say: Shall I seek
For (my) Lord Other than Allah. When He is the Cherisher Of all things (that exist)?
Every soul draws the meed Of its acts on none But itself:
no bearer Of burdens can bear The burden of another. Your return in the end Is towards Allah: He will tell You the truth of the things Wherein ye disputed."

بگو آیا من غیر از خدا کسی را به پادشاهی و پروردگاری بپذیرم در حالی که او پروردگار همه چیزهاست و هیچ نفسی چیزی نیندوزد مگر که برای خود اوست و هیچ‌کس بار دیگری به دوش نخواهد گرفت و آنگاه بازگشت شما به سوی پروردگار شماست و او شما را به آنچه در آن اختلاف نظر دارید آگاه خواهد کرد.(۱۶۴)

[] پرسشی است خطابی با اعجاب و انکار از پیامبر با منکران: شما از من انتظار دارید خدا را که شاه شاهان و رب‌الارباب آفرینش است رها کنم و غیر از او موجودی را که بنده هزار ارباب است و داغ صد هزار اسباب بر چهره اوست و فرصتی میان دو نیستی یافته از نیست می‌آید و به نیست می‌رود و هیچ ثبات و بقایی ندارد بـه پروردگاری برگزینم در حالی که:
عارفان هرچه ثباتی و بقایی نکنند
گر همه ملک زمین است به هیچش نخرند
(سعدی)

من هرگز چنین کاری نکنم اما شما اگر غیر از آن حق و حقیقت بتی بی‌جان یا جاندار را ربِ اعلای خود بشناسید و همۀ توش و توان و هوش و روان خود را در پای آن قربان کنید بار این خطای عظیم بر دوش خود شما خواهد بود. شما چه امید بسته‌اید که از این سرای فریب و گذرگاه غریب به شاهراه حقیقت و سعادت راه یابید.
تو کز سرای طبیعت نمی‌روی بیرون
کجا به کوی حقیقت گذر توانی کرد
(حافظ)

نظام آفرینش چنان آشفته نیست که یکی در بلخ گناهی کند و در شوشتر گردن دیگری را بزنند. اگر زید شراب خورد عمر و مست نخواهد شد و اگر حنظل بکارند حلوا به چنگ نخواهند آورد. و قوم و قبیله و خویش و پیوند را در آستان حقیقت اثری نیست.

[] آن رسول آنگاه ادامه می‌دهد که: شما ای مردمان، مسافری هستید به سوی پروردگار خویش، پیوسته در سیر تا به او در رسید آنگاه او شما را باخیر خواهد کرد که همۀ اختلافات و جنگ و نزاع شما در مسائل دین هیاهوی بسیار برای هیچ بوده است. شما جوهر دین که بزرگداشت فرمان خدا و شفقت بر خلق عالم است. که عدل و احسان است، که عشق به زیبایی و دانایی و نیکویی است رها کردید و به جان هم افتادید و چه نقش‌های اهریمنی در نمایشنامه عالم بازی کردید که جز شیطان حسود هیچ‌کس را از آن سودی نبود و به گفته حکیم طوس:
زبان کسان در پی سود خویش
بجویند و دین اندر آرند پیش

به جای خواندن و عمل کردن قرآن بحث در حدوث و قدم قرآن کردید و به جای رفتن به معراج همراه رسول قیل و قال به راه انداختید که جسمانی بوده است یا روحانی، به جای قول‌ها را شنیدن و بهترین را برگزیدن گلوی یکدیگر را فشردید که تو خاموش باش تا من سخن بگویم، به جای خدمت و و برآوردن نیازهای یکدیگر و به جای آنکه همگی در مسجد این عالم به سجود و ستایش پروردگار پردازید
فرقه فرقه شدید.


📗 ۳۶۵ روز در صحبت قرآن
صفحه ۲۴۹ و ۲۵۰
✍ دکتر حسین الهی‌قمشه‌ای


🆔 @MolaviPoet
🆑 کانال مولوی وعرفان

نثار روی تو هر برگ گل که در چمن است

آيه ۱۶۰ سوره انعام
من جاءَ بِالحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَمَن جَاءَ بِالسَّيْتَةِ فَلَایُجزَی إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ(۱۶۰)
160. He that doeth good
Shall have ten times As much to his credit: He that doeth evil Shall only be recompensed According to his evil:
No wrong shall be done Unto them.

هر کس کار نیکویی به درگاه ما آورد ما ده برابر مثل آن را پاداش دهیم و هر کس کار ناشایستی به جای آورد جز به اندازه همان کار جزا نخواهد دید و هیچ‌گونه ظلم و
ستمی به او نخواهد شد(۱۶۰)

[]‌ کار نیکو، کاری است که موجب شادی و آسایش و رشد و کمال آدمیان است و نوعی کرامت و بخشش به حساب می‌آید زیرا شخص باید از سرمایه جان و تن و ثروت مادی و معنوی خویش به خاطر دیگران خرج کند. در این آیه خداوند تشویقی کرده است کار نیکو را که اولاً هر کار خوبی در جهان پاداش دارد و به خود آدمی باز می‌گردد.

تو نیکی می‌کن و در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز
(سعدی)

ثانیاً خداوند هر نیکی را ده برابر پاداش می‌دهد تا اصحاب سود و سودا را به سرمایه‌گذاری برانگیزد. هیچ مرکز مالی در جهان نیست که سود هزار درصد پیشنهاد کند. البته این هزار درصد حداقل است وگرنه خداوند وعدۀ هفتاد و هفتصد برابر یعنی هفت هزار و هفتاد هزار درصد نیز داده است و گاه وعده پاداش بی‌حساب و بی حد و اندازه داده است.

[] این آیه درسی و حکمتی است برای همۀ مردمان که مانند پروردگارشان باشند یعنی هر کس به صدق و اخلاص کار نیکویی نسبت به آنها انجام داد و خدمتی کرد آن را عزیز شمرند و شکر گویند و شکرانه دهند و هر چه توانند در جبران بکوشند و باز خود را بدهکار دانند زیرا آن کس که ابتدا به خوبی می‌کند سبقت با اوست و هیچ فرزندی نمی‌تواند شکرانه الطاف مادر را به جای آورد هرچند هزار برابر مال و ثروت و خدمت به او ارائه دهد. اما اگر کسی کار ناشایستی کرد شایسته است در صورت امکان بر او ببخشایند که خداوند و بندگان مخلص او نیز چنین می‌کنند وگرنه به مصداق آیه حاضر بدی را به همان اندازه و نه بیشتر پاسخ گویند برخلاف بسیاری مردم که با یک بدی کینه شخص را به دل می‌گیرند و اگر بتوانند صد بدی در حق او روا می‌دارند و اگر بیشتر توانند دودمان او را به باد خواهند داد، چنانکه هارون با خاندان برمکی چنین کرد و رسوای جهان شد.
کم مباش از درخت سایه فکن
هر که سنگت زند ثمر بخشش
(سعدی)

[] پاداش حقیقی هر کار خوب نزد اهل معرفت همان کار خوب است که توفیق انجامش بهترین پاداش آن است زیرا انجام کار نیک به تدریج در آدمی به ملکه و خصلت نیکویی تبدیل می‌شود و آن حَسَنه‌ای است که آدمی با خود نزد پروردگار می‌برد. مولانا با اشاره به همین آیه مورد بحث گوید:
شرط «من جاءَ الحَسَن» نی کردن است
بل حَسَن را پیش یزدان بردن است
(مثنوی)

چون خداوند فرموده است هرکس کار نیکویی را با خود بیاورد( نه آنکه صرفاً انجام دهد) او را ده برابر پاداش خواهیم داد زیرا چه بسیار که آدمیان کار نیک را با سالوس و ریا می‌آمیزند و گاه دچار عُجب و خودبینی می‌شوند و کار نیک ایشان تبدیل به خصلت نیکوکاری در قلب نمی‌شود تا بتوانند روزی که قلب خود را نزد پروردگار می‌آورند قلبی پاک و آکنده از خوبی باشد.

[]‌ خوبی تاجی است از شرافت که آدمی را سلیمان زمان و نادره دوران می‌کند. آن ده برابر که خداوند فرموده است به حقیقت ده فرزند است که عروس خوبی می‌زاید همه نیکوروی و همه نیکوکار و از هر یک هزار برکت دیگر متولد می‌شود و زایش‌ها با افزایش‌ها تکرار می‌شود و این اجر بی‌حساب است.


📗 ۳۶۵ روز در صحبت قرآن
صفحه۲۴۴ و ۲۴۵
✍ دکتر حسین الهی‌قمشه‌ای


🆔 @MolaviPoet
🆑 کانال مولوی وعرفان

از جدال با کسی که قدردان محبت‌های تو نیست بپرهیز ؛ اینکه تصور کنی روزی می‌توانی او را متوجه اشتباهش سازی درست مثل آب کردن کوه یخ با "ها" است !
چاره ای نیست ؛
باران هم باشی برای کاسه‌های وارونه کاری نمیشه کرد

~ دکتر الهی قمشه‌ای

‌˙❥˙ @Official_Hich ˙❥˙

🌹🌹
@MolaviPoet

آیه ۱۰۸ سوره انعام

وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ كَذَٰلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

108. Revile not ye
Those whom they call upon
Besides Allah, lest
They out of spite
Revile Allah
In their ignorance.
Thus have We made
Alluring to each people
Its own doings.
In the end will they
Return to their Lord
And He shall then
Tell them the truth
Of all that they did.

و (ای اهل ایمان) هرگز دشنام و ناسزا مفرستید بر آنان که غیر خدا را می‌خوانند تا آنها هم خدای یکتا را از سر دشمنی و نادانی دشنام گویند. ما بدین گونه کارهای هر امتی را به چشمشان زینت دادیم. پس بازگشت ایشان به سوی پروردگارشان خواهد بود و او ایشان را به آنچه کرده‌اند آگاه خواهد کرد. (۱۰۸)

[] كمال تحمّل و مدارا و همدلی فرهنگ اسلامی را با مخالفان در این سخن می‌یابیم که مؤمنان را اجازه نداده است که از خدایان باطل مشرکان بدگویی کنند زیرا اولاً آن‌ها را تحریک می‌کند که به خدای راستین از روی نادانی سخنانی ناروا گویند و ثانیاً خداوند هر قومی را به اعمالشان دلخوش کرده است (روم: ۳۲). و چون بازگشت همه به سوی خداست او خود آن‌ها را در زمانی مقدر از اعمالشان آگاه خواهد کرد. پس آنچه بر مؤمنان رواست دعوت به سوی خدا و طریق حق است با زبان خوش و بدون تحقیر و توهین.

[] دشنام گویی چهره آدمی را دشنام گون می‌کند. مؤمن هرگز کلمات ناروا بر لب نمی‌راند و آن انگشت سبابه دشنام‌گو را به سوی کسی نشانه نمی‌گیرد.


📗 ۳۶۵ روز در صحبت قرآن
صفحه ۲۳۵
✍ دکتر حسین الهی‌قمشه‌ای


🆔 @MolaviPoet
🆑 کانال مولوی وعرفان

🌹🌹
@MolaviPoet
آیه ۱۰۴ سوره انعام

قَدْ جَاءَكُمْ بَصَائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ عَمِيَ فَعَلَيْهَا ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ

104. "Now have come to you,
From your Lord proofs
(To open your eyes);
If any will see,
It will be for (the good Of )
his own soul:
If any will be blind,
It will be to his own
(Harm): I am not (here)
To watch over your doings."


(ای رسول ما، بگو ای مردم،) از جانب پروردگارتان آیات و حکمت‌های بصیرت بخش آسمانی بر شما نازل گردید پس هر کس چشم بدین آیات بگشاید به سود خود کار کرده است و هر کس چشم فرو بندد و خود را از مشاهده این آیات نابینا گرداند، پس عقبات آن بر دوش خود اوست و من نگهبان شما ( از عذاب خدا) نخواهم بود. (۱۰۴)

[] آیا در جهان دوستی هست که بتواند برای دوستش گوهری چون چشم هدیه بیاورد. اینک خداوند می‌فرماید با نزول این کتاب آسمانی شما را طبقی از چشم‌های بصیر و تیزبین فرستادم از این رو به گفته سعدی:
من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت
کِاوّل نظر به دیدن او، دیده ور شدم

دیدن‌هایی هست که برابر چشم یافتن و بینا شدن است چنان که نظر کردن در زیبایی آدمی را صاحب چشم می‌کند و چه هدیه‌ای نابینا را بهتر از چشم که در طبقی جواهر نشان از کلمات بدیع و خوش‌آهنگ به او عرضه کنند. اگر این هدیه را نپذیرد و در نابینایی بماند عواقب این نابینایی طبیعتاً دامن او را خواهد گرفت و خداوند نظام عالم را چنان تقدیر کرده است که به دنبال هر کاری از نیک و بد آثاری از نیک و بد ظاهر می‌شود که اجتناب‌ناپذیر است چنان که اگر کسی شراب نوشد دنباله‌ای به نام مستی بر او وارد خواهد شد و کسی که زهر نوشد باید در انتظار هلاک باشد و هیچ‌کس را از عواقب کارها معاف نکرده‌اند. حال، آن کس که کریمی او را چشم‌هایی از حکمت و معرفت فرستد و او آن را به سُخره گیرد و خرافات و افسانه خواند، در انتظار چه محرومیتی خواهد بود.

دوش خیال مست تو آمد و جام بر کَفَش
گفتم مِی نمی‌خورم گفت نخور زیان کنی
دید که ناز می‌کنم گفت بیا عجب کسی
جان به تو روی آورد روی بدو گران کنی
(دیوان شمس)

در ادب پارسی صدها موعظه هست که با کلمۀ نبینی یا نمی‌بینی آغاز می‌شود و معلوم می‌شود که داشتن چشم کافی نیست، باید دید و بصیرت حاصل کرد. خداوند در قرآن (اعراف: ۱۹۸) با پیامبر اکرم می‌فرماید: این کافران بی‌کفایت را اگر به هدایت خوانی نمی‌شنوند و "می‌بینی ایشان را که نگاه می‌کنند اما نمی‌بینند»
گفت یزدان که تَراهُم يَنظُرون
نقش حمامند هُم لا يُبصِرون
(مثنوی)

[] گاه آدمی چشمش به چیزی می‌افتد اما نمی‌بیند زیرا در پیِ آن نيست يا ظرفیت دید آن را ندارد، چشمش از چیزهای دیگر پر شده است. سراسر قرآن را از این کران تا آن کران می‌خواند اما چشمش به چیزی نمی‌افتد مگر تجویدی و قرائتی کـه بـا وسواس می‌پرسد کدام درست است. به گفته مولانا در مثنوی:

طالب هر چیز ای یار رشید
جز همان چیزی که می‌جوید ندید
گاو در بغداد آید ناگهان
بگذرد از این کران تا آن کران
از همه عیش و خوشی‌ها و مزه
او نبیند غیر قشر خربزه
ای بسا کس رفته تا شام و عراق
او ندیده هیچ جز کفر و نفاق
وی بسا کس رفته تا هند و هری
او ندیده جز مگر بیع و شری

معلوم می‌شود که دیدن عالم معنی نیاز به شرایط بسیار دارد که مهم‌ترین آنها خالی بودن از اغراض شیطانی و عدم استغراق در عالم حیوانی است.


📗 ۳۶۵ روز در صحبت قرآن
صفحه ۲۳۳ و ۲۳۴
✍ دکتر حسین الهی‌قمشه‌ای


🆔 @MolaviPoet
🆑 کانال مولوی وعرفان