نکته

أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يا حَسْرَتى‏ عَلى‏ ما فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّـهِ وَ إِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ(زمر-٥٦)

این پندها برای آن است] که مبادا کسی در روز قیامت بگوید: افسوس بر من که در فرمان‌های الهی کوتاهی کردم و از تمسخر کنندگان بودم!

آیه‌ شریفه حال وحسرت انسانی را بیان میکند که فرصت‌هایش را از دست داده و تازه هنگام رسیدن عذاب،متوجه غفلت خود و اشتباهاتش پی برده است.


https://t.me/hayatarefaneh

نکته

الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ خَلَقَهُ وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِينٍ (سجده -۷)

[خداوند] همان کسی است که هر چیزی را نیکو آفرید، و آفرینش انسان را از گِل آغاز کرد.

این آیه، دریچه‌ای است به جمال خلقت الهی؛ خداوندی در هر چیزی که آفریده، زیبایی، نظم و حکمت را به‌کار برده است. واژه‌ی «أَحْسَنَ» (نیکو ساخت) اشاره دارد به این که آفرینش الهی نه‌فقط کامل، بلکه آمیخته با جمال وحکمت است هرپدیده‌ای ازکوچک‌ترین ذره تا پیچیده‌ترین موجودنشانی از حسن و تدبیر خالق دارد.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

ريشۀ دوری ما از کمال وجودی و جنت اسمایی به توهم جدايی قالب از وجود، اصالت دادن به قالب و احساس مالکيت در آن بازمی‌گردد.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

محال است ما کاری را انجام دهيم و در درون خودمان نفهميم که کارمان شيطانی است يا رحمانی و چه انگیزه و هدفی در انجام آن داشته‌ایم! اگر با خودمان صادق باشيم، می‌فهميم که تمام ظلم‌ها، خلاف‌ها و شرور به توهم ما برمی‌گردد و کاملاً اختياری و با خواست خودمان است،

https://t.me/hayatarefaneh

نکته


تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ
(يوسف-١٠١)
مرا مسلمان بمیران؛ و به صالحان ملحق فرما!»

این آیه نشان میدهد که حضرت یوسف با وجود رسیدن به بالاترین مقام‌ها، باز هم دلش به چیزی بسته نیست؛ خود را محتاج لطف خدا می‌بیند و از تکبر دوری می‌کند.این یعنی بزرگ‌ترین انسانها،متواضع‌ترین آنها هستند
این دعا به ما یاد می‌دهد که همیشه از خدا پایان نیک بخواهیم؛ در هر نعمتی که میگیریم،چشم به رفاقت با صالحان داشته باشیم
همچنين بايد بدانیم که ارزش انسان به پاکی دل و عمل اوست، نه ظاهر زندگی.


https://t.me/hayatarefaneh

نکته

وَ اللَّـهُ يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ وَ ما تُعْلِنُونَ (نحل ١٩)

و خداوند آنچه را پنهان می‌کنید و آنچه را آشکار می‌سازید، می‌داند.”

این آیه بر احاطه کامل علمی خداوند بر تمام اعمال، گفتار و نیات انسان‌ها تأکید كرده وميفرمايد آنچه را که در دل پنهان می‌کنید، خدا می‌داند و آنچه را که آشکارا انجام می‌دهید نیز بر خداوند پوشیده نیست این بدان معناست که هیچ چیز از خداوند مخفی نمی‌ماند، چه درونی باشد و چه بیرونی.
آیه هشداری است به مشرکان و منافقانی که اعمال خود را پنهان میکنند یا ظاهری خوب دارند اما در باطن، نیت‌های نادرستی دارند .

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

اصالت در ذات با اسما جمال الهی است؛ اما به‌تبع آنچه ساری و جاری شده و ربوبیت و پرورش مخلوقات، اقتضای اسما جلال هم آشکار می‌شود. کار اسمای جلال، ظهور اسمای جمالی در مراتب است؛ به‌‌اين‌نحو که چون مراتب ظهور، در سير نزولشان حد گرفته‌اند، هم برای ظهور وجود در سیر نزول و مقدرات و هم برای برداشتن محدوديت‌هایی که در سير صعود برای موجود ايجاد شده و بازگرداندن او به جمال الهی، اسما جلال به‌کار می‌آيند.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

آنچه ما به‌لحاظ خودمان شر می‌ناميم، درواقع شر نیست؛ چراکه وجودی نيست و تأثیر وجودی هم ندارند. به عبارت ديگر شرور يا بايد وجودی باشند تا تأثير وجودی بگذارند، که اين ممکن نیست؛ زیرا اثبات کرديم شرور به لحاظ وجود، امری عدمی‌اند و در حيطۀ وجود راه ندارد. یا باید کمالی را به‌طور کامل يا نسبی از موجودی بردارند، تا به آن شر بگوييم، که اين هم به تجربه ثابت شده که امکان ندارد؛ زيرا نه شرور طبیعی و نه شروری که از ناحيۀ حيوانات و گياهان می‌رسند؛ هيچ‌کدام نتوانسته کمال وجودی انسان يا موجود دیگری را بگیرد.

https://t.me/hayatarefaneh

آنکه بیند او مسبب را عیان
کی نهد دل بر سبب های جهان

#مثنوی_مولانا دفتردوم
@Molana79

📘کسی که دست مسبب اصلی یعنی خداوند را در همه ی امورات زندگیش ببیند دیگر به دنبال علت‌های بیرونی نمی گردد چون می داند همه چیز از طرف خداست ، کامها و ناکامی هایش در زندگی همه را از طرف خداوند می داند و درک می کند که خداوند طبق حکمت خود برنامه‌های زندگی انسان ها را در بهترین حالتها می چیند ..

🖋قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (فلق، ۱)؛ بگو؛ پناه می‌برم به پروردگاری که تاریکی را می‌شکافد.

🔹پناه بردن به خدا به معنای آرام شدن در کنارِ خداست؛ یعنی پناه بردن به خدا مستلزمِ انس با خداست. وقتی کسی با خدا انس گرفت، معرفتِ عمیقی پیدا می‌کند که خدا مهربان است و به حالش مطّلع است و او را در پناه می‌گیرد و قادر است از او محافظت کند.

🔹وقتی کسی به این معارف یقین پیدا کرد، برایش آرامش حاصل می‌شود. متقّین کسانی‌اند که از برکاتِ استعاذه به خدا بهره‌مند می‌گردند: إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ (الدُّخَان، ۵۱)؛ همانا متّقین در مقامی امن‌اَند.
@sulookmanavi

نکته


«وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ»
مرا در جمع بندگان صالح قرار بده
صالحان یعنی اهل اخلاص، پاکان، پیامبران، صدیقان، شهیدان، نیکان و انسان‌های بافضیلت حضرت یوسف آرزو می‌کند که در دنیا مثل آنان زندگی کند در آخرت در کنار آنان محشور شود و از درجه و مقام آنها بهره‌مند شود.


https://t.me/hayatarefaneh

نکته

«تَوَفَّنِي مُسْلِمًا» خدایا مرا در حالی بمیران که تسلیم فرمان تو باشم یعنی یوسف علیه‌السلام به ما یاد می‌دهد که مهم‌ترین خواسته انسان باید حسنِ عاقبت باشد نه مقام، نه ثروت،نه پیروزی؛ بلکه این که ریسمان ایمان تا آخر عمر در دستمان بماند.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

همهٔ ما مدام درگیر روزمرگی‌ها هستیم. البته که هیچ‌کدام از این‌کارها غلط نیست، ولی اگر در کنارشان کسب معرفت نداشته باشیم، همهٔ کارها‌یمان بیهوده است. زنبوری را تصور کنید که هر روز از خانه بیرون می‌رود و روی همهٔ گل‌ها می‌نشیند؛ ولی شهد گل‌ را نمی‌شناسد و دست خالی به خانه برمی‌گردد. تلاش بدون معرفت، مانند کار چنین زنبوری است.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

خير محض، که عین وحدت و مساوق کمال است، در سریان و جریان خود، وارد در کثرات و قدرها شده و در تمام مراتب موجودات ظهور کرده است؛ اما در میان این رتبه‌ها، تنها انسان تمامی این خیر را پذيرفت و امانت ظهور قضای الهی را بر دوش کشيد. خداوند در مشيت خود، به انسانِ حامل اسمای الهی، اين اختيار را داد تا در صعودش، يا خیر را انتخاب کند و جانشین خدا در زمین شود يا آن را نپذیرد؛ و اينجاست که با انتخاب و اختيار نکردن خير، داستان شرور شکل گرفت.

https://t.me/hayatarefaneh

نکته

الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ(ملك ٢)

آنکس که مرگ و حیات را آفرید تا شما را بیازماید که کدام یک از شما بهتر عمل می‌کنید، و او شکست‌ناپذیر و بخشنده است.

خداوند خالق مرگ و زندگی است؛ همهٔ موجودات و مراحل هستی تحت تدبیر و اراده‌ی او هستند. این آیه به ما یادآوری می‌کند که زندگی و مرگ، ابزارهایی برای رشد روحی و امتحان انسان‌اند، نه اتفاقاتی تصادفی یا بی‌هدف

https://t.me/hayatarefaneh

نکته

فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ یعنی تا جایی که توان دارید،در پرهیزگاری بکوشید خداوند از بندگانش چیزی بالاتر از توان‌شان نمیخواهد.تقوا به اندازه‌ی ظرفیت، نیت و تلاش هر کس معنا دارد، نه فراتر از طاقت انسان.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

ما برای شئون مختلف زندگی خود، آرزوها داریم که چنین و چنان شود‌. مثلاً هیچ‌وقت بیمار نشویم، همیشه اوضاع مادی‌مان خوب باشد، در درس و کار موفق باشیم، برای همسر و فرزندانمان مشکلی پیش نیاید و... . البته این‌ها بد نیست و فطرت انسان در همه‌چیز کمال می‌طلبد. اما وقتی به آرزو تبدیل شد، فکر و همّت ما به آن تعلق می‌گیرد و ما را از عالم توحید دور می‌کند.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

هروقت می‌خواهیم کاری انجام دهیم، بیش از آنکه دنبال خواست خدا باشیم، به نتیجهٔ کارمان فکر می‌کنیم که چقدر موافق آرزوهایمان است و چقدر برخلاف آن‌ها. وقتی ذهنمان پر از این حساب و کتاب‌ها شد، دیگر یک‌دل نیستیم و اگرچه رضای خدا هم گوشهٔ ذهنمان هست، کلی معیار سود و زیان دیگر نیز داریم که باید آن‌ها را کم و زیاد کنیم تا بتوانیم تصمیم بگیریم. درصورتی‌که اگر همّ واحد داشتیم، فقط یک معیار برای بررسی می‌ماند و به راحتی تشخیص می‌دادیم خواست خداست، یا هوای_نفس خودمان.

https://t.me/hayatarefaneh

فَوَ عِزَّتِكَ يَا سَيِّدِي لَوْ نَهَرْتَنِي مَا بَرِحْتُ مِنْ بَابِكَ وَ لاَ كَفَفْتُ عَنْ تَمَلُّقِكَ

اي آقاي من به عزّتت سوگند، اگر مرا براني از درگاهت دور نخواهم شد، و از چاپلوسي و تملق نسبت به تو دست نخواهم كشيد،
💔

به ملاقات پروردگار هستی مشرف شوید
با او حرف بزنید و دردهای خود را مطرح نمایید مهربان ترین است

" کانال خلوت یار"

تو چشم عكسى و او نور ديده است
به ديده ديده را ديده كه ديده است

مراد به چشم اينجا عين است،و عين،عين حقيقت است،يعنى تو كه انسانى حقيقت عالمى،و او كه حق است جل و اعلى،نور ديده است كه آن انسان است،به ديده كه انسان است ديده‌اى كه حق است ديده،كه آن عين قلب است ديده است، يعنى دانسته است، يعنى انسان كامل حق را جل و اعلى به ديده قلب و ديده معرفت ديده و دانسته است.

جهان انسان شد و انسان جهانى
از اين پاكيزه‌تر نبود بيانى


هرگاه انسان حقيقت عالم باشد، جهان انسان صامت باشد، و انسان جهان ناطق و حق نور هر دو «اَللّهُ‌ نُورُ السَّماواتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌» ، انسان از جهت علوّ مرتبه به سماوات معتبر شود ، و جهان را از جهت مرتبه اسفل و بعد كه دون مرتبه انسانى است به ارض تعبير كرده ، پس حق نور سماوات كه انسان است و نور ارض كه جهان باشد ، يعنى حقيقت عالم و آدم.

ببايد دانست كه نور را بر چهار چيز اطلاق مى‌كنند كه آن حقيقت و علم و وجود و شهود است،و اينجا مراد به نور حقيقت است و اين ظاهر است نزد واقفان اصطلاح اين علم.

ابن ترکه اصفهانی @molanatarighat

شرحی بر گلشن راز
کانال_عارفان اینجاست

نکته

وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوائِرَ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ (توبه -۹۸)
و چشم به راه پیشامدهای ناگوار برای شما هستن

این آیه دربارهٔ کسانی است که نفاق در دل دارند و در ظاهر با مؤمنان‌اند، اما در باطن منتظرند که برای اهل ایمان حادثه‌ای ناخوشایند رخ دهد. �وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوائِرَ� یعنی این افراد در دل آرزو میکنند بلایی، مشکلی، یا شکست به مسلمانان برسد حسادت، دشمنی پنهان و کینه دلیل این انتظار است
�عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ�
خداوند میفرماید:واما سرانجامِ همان بدی‌هایی که برای مؤمنان می‌خواستند، خودشان دچار آن خواهند شد.یعنی بدی به سوی صاحبِ نیتِ بد باز میگردد و خداوند مؤمنان را حفظ میکند.

https://t.me/hayatarefanehنکته

اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ (حمد-٦)

ما را به راه راست هدایت فرما

درخواست هدایت مداوم
این آیه دعای بندگان به درگاه خداست. انسان حتی اگر ایمان داشته باشد، باز نیازمند هدایت بیشتر، استواری بر راه حق و رهایی از لغزش‌هاست. هدایت الهی یک بار و برای همیشه نیست، بلکه نوری است که باید پیوسته بر دل تابیده شود
صراط در لغت به معنای راه روشن و آشکار است�مستقیم� یعنی بی‌انحراف، ثابت و استوار صراط مستقیم فقط راه فردی نیست؛ بلکه راهی است که جامعه را نیز از ظلم، فساد و گمراهی به سوی عدالت، نور و معنویت می‌برد.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

در درونمان، جز یک ایده‌آل نداریم؛ و آن، خداوند است. اگر او را فراموش کنیم، تعلقات و مطلوب‌های محدود و کاذب دنیا، مبادی میل ما را به سوی خود خواهند کشید و ما همچون عنکبوتی که به بافته‌های سست بنیاد خود، مشغول و از سایر امور غافل است، چنان به حیات زمینی مشغول می‌شویم، که وظیفۀ اصلی خود را از یاد می‌بریم و در نهایت دچار خسران می‌گردیم.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

انسان برای رسیدن به عالم ارادۀ الهی و تاریخ وجود خود، باید پیش از قیام منتظر در عالم خارج، خودش قیام کند. یعنی باید وجه خود را در جهت دین حنیف قرار دهد. وجه، صورت جان انسان است که استعداد روبرو شدن با خدا را داشت، و ربوبیت خدا بر او عرضه شد و انسان آن را پذیرفت. جواب مثبت انسان به خدا، به این معنی بود که: «من حاضرم مظهر صفات تو شوم». این پاسخ، نه به حرف و زبان، بلکه آمادگی تکوینی بود؛ یعنی استعداد و نحوۀ وجود او این پاسخ را به خداوند داد.

https://t.me/hayatarefaneh

📚 ﷽ 📚

🖋تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَ مَنْ فِيهِنَّ ۚ و َإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَٰكِنْ لَا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ ۗ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا (اسراء، ٤٤).

🔸ما در حجاب هستیم که نمی‌توانیم ادراک کنیم همین موجوداتِ پایین هم - که از انسان پایین‌ترند و از حیوان پایین‌ترند، و موجوداتِ ناقص هستند، در آن‌ها هم - همهٔ آن کمالات منعکس است، منتها به اندازهٔ وجودیِ خودشان؛ حتّی ادراک هم دارند؛ همان ادراکی که در انسان هست، در آن‌ها هم هست. بعضی از بابِ این‌که نمی‌دانستند می‌شود یک موجودِ ناقص هم ادراک داشته باشد، آن‌را حمل کرده بودند به این‌که این تسبیح تکوینی است (الکشّاف، زمخشری؛ تفسیرِ کبیر، فخرِ رازی)، و حال آن‌که آیه غیر از این‌را می‌گوید.

🔸در روایات، تسبیحِ بعضی از موجودات را هم ذکر کرده‌اند که چیست. در قضیّهٔ تسبیحِ آن سنگ‌ریزه‌ای که در دستِ رسول الله (ص) بوده، شنیدند که چه می‌گوید. تسبیحی است که گوشِ من و شما اجنبی از اوست. نطق است، حرف است، لغت است امّا نه به لغتِ ما، نه نطقش نطقِ ماست؛ امّا ادراک است، منتها ادراک به اندازهٔ سعهٔ وجودیِ خودش.

🔸لعلَّ بعضی از مراتبِ عالیه - مثلاً از بابِ این‌که خودشان را می‌بینند که سرچشمهٔ همهٔ ادراکات هستند - بگویند که موجوداتِ دیگر ادراک ندارند؛ البتّه آن مرتبه را ندارند ... ما هم محجوبیم و چون محجوبیم، مطّلع نیستیم؛ خیال می‌کنیم چیزی در کار نیست ... عالَم پُرهیاهوست. تمامِ عالَم زنده است. همه هم اسم‌الله هستند.
🖋تفسیرِ سوره حمد (نقل از کتابِ "تفسیر و شواهدِ قرآنی در آثارِ امام خمینی (ره)، موسسهٔ تنظیم و نشرِ آثارِ امام خمینی (ره)، چاپِ اوّل، ۱۳۸۲)
@sulookmanavi

نکته

وَ أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‏ (نجم -٣٩)
و اینکه برای انسان جز حاصل تلاش او نیست.

هيچ انسانی هيچ چيزی را به ملكيت واقعی مالك نيست، تا اثر آن ملكيت كه يا خير است يا شر يا نفع است يا ضرر عايدش شود، مگر آن عملی را كه كرده و جد و جهدی كه نموده،تنها آنرا داراست، واما آنچه ديگران كرده‌انداثرخير يا شرش عايد انسان نمیشود.

https://t.me/hayatarefaneh

نکته

امتها و رهبران فاسدی مانند فرعون هرچند مدتی حکومت و قدرت داشتند، اما پایان‌شان نابودی و رسوایی بود و هشداري است به مفسدان امروز کسانیکه امروز در زمین فساد میکنند، باید بدانند که عاقبت‌شان مانند پیشینیان خواهد بود، مگر اینکه بازگردند و تسلی است برای مؤمنان هم دلگرمی میدهدکه با وجودظلم و فساد در جهان، سرانجام حق پیروز و باطل نابود میشود

https://t.me/hayatarefaneh

نکته


«وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ»
(سبأ-۳۹)
هر چیزی را (در راه او) انفاق کنید، عوض آن را می‌دهد (و جای آن را پر می‌کند)؛ و او بهترین روزی‌دهندگان است!»

این آیه وعده‌ای آرام‌ بخش از سوی خداوند است. می‌فرماید هرچه در راه خیر و برای خشنودی او انفاق کنید چه مال، چه وقت، چه محبت و کمک به دیگران خداوند جای آن را با برکتی بهتر و بزرگ‌تر پر می‌کند.

https://t.me/hayatarefaneh

نکته

گاهی انسان خودش را با دیگران مقایسه میکند و مأیوس یا مغرور میشود. هر کسی درجه و جایگاهش تنها بر اساس «اعمال خودش» تعیین می‌شود؛ نه بر اساس مقام، ثروت یا ظاهر.یک لبخند به دل شکسته، یک کمک کوچک، حتی یک ذکر کوتاه، می‌تواند درجه‌ای برای ما بسازد. همانطور که گناه کوچک هم اگر تکرار شود، ما را پایین می‌برد.
مؤمن مطمئن است که هیچ کار نیکی گم نمیشود.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

شر، وجودی نیست و هرگز از ذات خداوند صادر نمی‌شود. در هیچ‌کدام از مراتب هستی و موجوداتی که وجود را از خداوند گرفته‌اند شری راه ندارد. شر تنها در مرتبۀ ماده و آن هم فقط در توهم و ذهن انسان، ظهور پیدا می‌کند؛ یعنی توهمی است که انسان به نسبت سود و زیان دنیایی، تصور می‌کند. پس اگر سود و زیان شخصی و مادی را کنار بگذاریم می‌بینیم که در هستی هیچ خبری از شر نیست. کلاً شر عدم است و نمی‌تواند با وجود گلاویز شود و آثار وجودی بگذارد. بنابراین حتی شر نسبی هم به عنوان واقعیت خارجی، وجود ندارد.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

اگر درست به زندگی نگاه کنیم می‌بینیم که از در و دیوار برایمان عشق و محبت می‌بارد و هستی را سراسر خیر و زیبایی می‌یابیم، می‌فهمیم که هیچ شرّی در خلقت وجود ندارد و همه چیز سر جای خودش است. این ما هستیم که زاویه‌بین شده‌ایم و محدود نگاه می‌کنیم.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

لذتی که یک نفر نماز شب خوان حقیقی و واقعی از نماز شب خودش می برد، از « أستغفرالله ربی و أتوب إلیه» ها می برد، از « العفو» گفتن ها و یاد کردن و دعا کردن های حداقل چهل مؤمن می برد.
آن لذتی که از « یا رب یا رب» گفتن ها می برد؛ هیچ وقت یک آدم عیاش که در کاباره ها می گردد، احساس نمی کند. لذت نماز شب خوان خیلی عمیق تر، نیرومندتر و نشاط بخش تر است.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

خداوند به انسان این استعداد را داده است که بتواند بذرهای اسماء الهی را پرورش دهد و در زمین خلیفۀ الهی شود. برای برپایی این بهشت و خلیفگی، باید بنده نیز در مسیر هدایت تکوینی و تشریعی بُخل نکند و با معرفت و نگاه درست حرکت کند.

https://t.me/hayatarefaneh

🖋فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ (٦) فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ (٧) (الْقَارِعَة)؛ پس هرکس وزنِ اعمالش ارزنده باشد، در عیشی رضایت‌بخش است.

♦این‌ها موازینِ انسان را ثقیل می‌کند:
عبادتِ پروردگار و ذکرِ کثیر، احسانِ مدام به والدین، حلّ مشکلِ مردم، هدایت کردنِ نفوس، کمک به فقرا (بخصوص ایثار)، محبّت به کسی که به ما بد کرده، درخواست نکردن از احدی و استعانت نجستن از کسی جز خدا، خوبی‌های دیگران را - ولو اندک باشد - دیدن و با خوبیِ بیش‌تر جزا دادن، صبرِ جمیل بر مشکلاتی که طول کشیده و فرسوده شده، شکرِ بسیار بر همان‌چه خدا داده و رضایت به دادِ حق، نثار کردنِ مال و جان در راهِ حق، انس با قرآن و تعلّمِ معارفِ آن، خدمت به مۇمنینِ متّقی که دمِ حیات‌بخش دارند و انس با ایشان، ...
@sulookmanavi

:نکته

فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّـهُ حَلالاً طَيِّباً وَ اشْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّـهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ(نحل ١١٤)

پس، از آنچه خدا روزیتان کرده است، حلال و پاکیزه بخورید؛ و شکر نعمت خدا رابجا آورید اگراو را می‌پرستید

دو قیدِ «حلال» و «طیب» دو حقیقت جداگانه است. حلال یعنی آنچه شرع اجازه داده و منع نشده باشدطیّب یعنی پاک، پسندیده،سالم،بنابراین ممکن است چیزی از نظر شرعی حلال باشد، اما «طلب» نباشد؛ مثل غذای آلوده، یا رزقی که منشأ آن مشکوک ومفسده‌آور است پس مؤمن باید دو شرط را در لقمه رعایت کند رزق پاک، روح را آماده‌ی عبادت می‌کند رزق ناپاک، رابطه انسان با خدا را تباه میسازدبه همین جهت آیه میان «لقمه حلال» و «عبادت خدا»پیوند مستقیم برقرار کرده است

https://t.me/hayatarefaneh

نکته

از نعمت‌های الهی بهره ببریم، نعمتها را بشناسیم و آنها را در مسیر خدای سبحان مصرف کنیم اگر حقیقتاً بنده خداییم، شکر عملی ما باید در رفتار و مصرف رزق ظاهر شود، فراموش نکنیم لقمه پاک، شرط رشد معنوی و عبادت خالص است.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی‏

"خلوت"؛
از بالاترین مقامات سلوک است
و آن منزلی‌ست که انسان آبادش می‌کند و به ذات خویش، پُرَش می‌کند، به‌طوری که با وی در آن،
غیری نمی‌گنجد.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

خدای سبحان ، از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است؛ اصلاً در خودمان جاری است. ما فقیر و بی‌چیزیم، اما او با ماست. پر از ضعف و گناهیم، اما او قوی و بخشنده است. پس نترسیم؛ صِرف گریه و زاری را هم حرکت نبینیم، بلکه واقعاً از اوصاف خود به اوصاف او عروج کنیم.

https://t.me/hayatarefaneh

یکی حلقـۀ کعبـه دارد به‌دسـت
یکی در خراباتی افتـاده مست

گر آن را بخوانَد، که نگذاردش؟
ور این را بـراند، کـه باز آردش؟

نه‌ مستظهرست‌ آن‌ به‌ اعمال‌ِ خویش
نه این را درِ توبه بسته‌ست پیش
@sulookmanavi

نکته

نتیجه‌ی ایمان به قیامت، انسان را در دنیا از گناه بازمی‌دارد و به انجام کار نیک تشویق میکند، به همین دلیل، در قیامت چنین فردی با خوشحالی و افتخار نامه‌ی عمل خود را میگیرد.
مؤمن راستین همیشه به یاد روز حساب است و میداندکه هیچ کاری، کوچک یا بزرگ، بی‌پاسخ نمیماند.

https://t.me/hayatarefaneh

نکته

وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ(غافر-٤٤)

من کار خود را به خدا واگذارم که خداوند نسبت به بندگانش بیناست!

من تمام سرنوشت، امور، و نتایج کارم را به دست خدا می‌سپارم به کسی که داناتر و تواناتر از ماست. این، مرتبه‌ای بالاتر از توکل است؛ چون توکل یعنی اعتماد و تکیه، اما تفویض یعنی واگذاری بی‌قید و شرط امور به خدا كه نسبت به بندگانش بينا است.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

ما عبد خداییم و روی دیگر سکۀ عبودیت، ربوبیت است. یعنی در مقابل هر خلأ و نداری ما، خدا با یک اسم خود ایستاده و اسباب و عللش را در ماده و معنا گذاشته تا دارایمان کند. پس ما پر از دارایی هستیم، دارایی او؛ فقط باید بلد باشیم استفاده کنیم. وگرنه گمان می‌کنیم کاری از دستمان برنمی‌آید و ضعیف و توسری‌خور می‌شویم.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

قلب ما بُستان خداست و جنّت خدا بُستان ما. محصول این دو باغ هم اسماء الهی است و ازآنجاکه ما در بهره‌برداری از این محصولات عاجزیم، باید به خدا پناه ببریم.
نه اینکه هر کاری خواستیم، بکنیم و بعد استغفار بگوییم؛ یا مدام به درگاه خدا ناله و زاری کنیم و باز همان باشیم که بودیم! بلکه از ابتدا عجز خود را ببینیم و بکوشیم با اسماء او، عجز خود را کنار بزنیم.

https://t.me/hayatarefaneh

🖋قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ (٢٦) فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَ وَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ (٢٧) (الطُّور)؛ به هم می‌گویند: ما پیش‌تر - در دنیا - در میانِ اهلِ خویش مُشفق بودیم؛ پس به پاسِ این اشفاق، خدا بر ما منّت نهاد و ما را از عذابِ کُشنده نجات داد.

♦دل‌سوزِ مردم باشید، تا خدا خودِ شما را نجات دهد.
@sulookmanavi

نکته

إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلاقٍ حِسابِيَهْ
(حاقه-٢٠)
من یقین داشتم که (قیامتی در کار است و) به حساب اعمالم میرسم!»

این آیه بخشی از سخنان اهل ایمان در روزقیامت است؛کسانیکه نامه‌ اعمالشان به دست راستشان داده میشود با شادی و آرامش میگویند این نامه‌ من است! آن را بخوانید!من یقین داشتم که روزی حسابم را خواهم دید.

https://t.me/hayatarefaneh

نکته

وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ..
(احزاب ٥١)
و خداوند آن‌چه را در دل‌های شماست، میداند

این جمله کوتاه اما بسیار ژرف، بیانگر علم مطلق خداوند به درون انسانهاست. خداوند تنها از رفتارها و سخنان ما آگاه نیست، بلکه نیت‌ها، خواسته‌ها، انگیزه‌ها، دردها، عشق‌ها، کینه‌ها، ایمانها و تردیدهای پنهان در دل‌های ما را نیز به خوبی میداند.
انسان ممکن است بتواند دیگران را فریب دهد و ظاهر خود را نیکو جلوه دهد، اما خداوند را نمی‌توان فریب داد، چرا که قلب انسان برای خداوند همچون کتابی باز است.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

رابطۀ ما با خدا رابطۀ فقر و غنا، مالک و مملوک، رب و مربوب و عبد و معبود است. بقیۀ رابطه‌ها به تبع این رابطه ایجاد می‌شوند. از سوی دیگر در دروس سال‌های گذشته گفتیم که ریشۀ عبادت، عبودیت است،
یعنی هر عابدی عبد نیست؛ اما عبد حقیقی، عابد است. از این‌رو اطاعت، عین عبد است و چیزی زائد و عارض بر عبودیت نیست.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

قلب که در حقیقت دریچۀ تجلی اسماء الهی است، مانند بستانی است که خداوند بدون هیچ بُخلی علی الإتصال در حال کاشتن بذر اسماء در آن است. کار بنده این است که در این کثرت‌های دنیایی این بذرها را در وحدت ظهور دهد. اینجاست که بنده وارد وادی عبودیت می‌شود و بذرهای اسماء شکوفا می‌شوند. و متخلق به اسماء الهی می‌شود.

https://t.me/hayatarefaneh

🎈چرا انسان خودش را از خدا دور و خدا را از خودش دور می‌پندارد، حال آن‌که خدا فرموده: ... فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ... (الطُّور، ٤٨)؛ تو مُدام پیشِ منی!
@sulookmanavi