گفته اند : روضه ی عباس حضورت حتمی است

هر چه بر عمه گذشت شرح ، غرورت حتمی است

کاش تا سیصد و سیزده نفر مومن باشند ...

آن قدر دل خراب است ، ظهورت حتمی است

اللهم العجل لولیک الفرج

کلام عرفانی

جریان نور الهی از طریق اسم اعظم، تحت عنوان اسماء به جریان می‌افتد. که این اسم اعظم در رسالتش مأمور شد به "اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ"با خواندن اسم ربِ انسان کامل، مسیر صعود و معرفت‌شناسی تمام انسان‌ها برای رشد استعداد قابلی باز می‌شود. و نقطۀ وجودشناسی (نزول) را به معرفت‌شناسی (صعود) وصل می‌کند.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

اگر در کربلا امام‌حسین(ع) در حرکت ظاهری با حر و زهیر قابلیت‌هایشان را برایشان باز کرد، امروز این کار را امام‌زمان(عج) در باطن انسان‌ها انجام می‌دهد. اگر ما کسانی باشیم که بخواهیم استعداد ذاتی را بشناسیم و استعداد قابلی را رشد دهیم، و در ظاهر هم مخالف حرکت امام حرکت نکنیم، مورد هدایت او قرار خواهیم گرفت. همان طور که امام‌حسین(ع) به خیمۀ زهیر رفت و او را به سپاه خود دعوت کرد. زهیر چون در باطن امام را طلب می‌کرد و در ظاهر هم مخالف امام حرکت نمی‌کرد، توانست در زمرۀ یاران امام قرار بگیرد.

https://t.me/hayatarefaneh

در تنگناهای زندگی

به ولی عصر عج الله تعالی

متوصل شویم

کلام اخلاقی

در زندگی امروز این‌قدر به غضب و شهوت حیوانی اصالت داده شده که اغلب درد‌دل‌ها و نگرانی‌های ما هم شده همین‌ها! و بدتر اینکه به این مدل نگران بودن‌ها رضایت داده‌ایم و آن را تقدیر خود پنداشته‌ایم تا جایی که غیبت اما‌زمان(عجل‌الله‌فرجه) را هم تقدیر دانسته به آن راضی شده‌ایم. درحالی که تنها چیزی که ارزش نگران شدن و مضطر شدن دارد، غیبت امام است. اصالت دادن به زندگی حیوانی به ‌گونه‌ای انسان امروز را اسیر خود ساخته و مانند مرکبی بر او سوار شده که اگر کسی به این سبک زندگی راضی هم نیست، توان بیرون آمدن از تسلط آن را نداشته باشد.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

برای عاقلانه زندگی کردن و رهایی از تسلط نفس حیوانی، در ریزودرشت زندگی باید براساس علم و عقل گام برداشت و در هر میدانی، آن مسیری را برگزید که عبودیت و عروج انسان را تأمین می‌نماید، حتی اگر پای آبروی انسان درمیان باشد. و برای رسیدن به این رتبه، نیاز به شناخت و علم است. همین که در این مسیرِ عقلانی‌شدن، حرکت را آغاز کنیم، و سعی کنیم بینش و تفکرمان را در این راه درست نماییم، گام بزرگی است در جلب محبت و یاری امام‌زمان(عجل‌الله‌فرجه) در این مسیر سخت!

https://t.me/hayatarefaneh

دلنوشته

او که عمری منتظرش بوده‌ایم

ناگهانی می‌آید

بی‌خبر،

هرلحظه حواسمان باشد؛

در چه حالی هستیم،

چه حرفی، چه کاری، چه فکری، چه نگاهی، چه تصمیمی، چه دغدغه‌ای

هرلحظه تجدیدنظر کنیم.

https://t.me/hayatarefaneh

ما امید بسته ی این خیمه و دَریم

پرچم زده ، دل و جان کجا بریم ؟

بنیان ما از این خاک سرشته اند

پیشِ خورشیدِ ولایت چو خاک برابریم

هزار چاهِ سقوط ، سر پوشیده است

نجات از هدایت آنان است ، تا گُذریم

حدیثِ منزلِ دوست ، قریب دوست داند

چو کشتی نجاتند ، نجات ز آنان خریم

به صبحِ جمعه امیدِ ظهورت هست آقا !

دعایِ العجل را ، با این چشمانِ تَریم

نگاه به نامه ی سیاه ما مکن ، دل پیشِ توست

به یُمنِ دعای شما ، میلِ آن گوهریم

چو از لشکرِ سپاهیانِ شیعه ی تو ایم

به حُکمِ دل و جان خیمه ی شما را کبوتریم

نگاه کن ! چنان که حسین (ع) حُر را نظر نمود

تو کیمیایی کن ! از هلاکت جان ببریم

حدیث

امام زمان عج می فرمایند:

«...فإنّا یحیط علمنا بأنبائکم، و لا یعزب عنّا شیء من أخبارکم»:

نوادر الأخبار ج۱ ص۲۴۱

علم و دانش ما به خبرهای شما احاطه دارد و چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نمیماند.

https://t.me/hayatarefaneh

اولیاء فرمودند: شیطان برای مؤمنین شدیدتر می‌آید. دلیل هم این است که آن کس که اهل فسق و فجور است، خودش به آن سمت رفته، هر چه قوا دارد، بر روی تو جوان مؤمن می‌گذارد. چون آن طرفی‌ها که خودشان می‌روند و نیازی ندارند. لذا فکر نکن که برای تو کاری نمی‌کند، اتّفاقاً برعکس است، ای کسی که مؤمن و متدیّنی، برای تو بیشتر می‌آید؛ چون می‌خواهد با همه قوایش تو را منحرف کند. فکر نکنی در حصن حصینی قرار گرفتی و تمام شد. او قرین برای تو می‌شود. لذا بهترین راه و علاج آن، همین است که توجه به آقا جان، حضرت حجّت زیاد شود.

یک راه میا‌ن‌بر و علاج، این است که انسان دائم یاد آقا جان باشد. یکی از خصوصیات یاد دائمی آقا جان این است که اگر دیگران هم بیایند نفس را تحریک و وسوسه کنند که بگویند: تو کسی هستی، یاد آقا جان، حصن حصین است، بلافاصله خود آقا می‌آیند و اجازه نمی‌دهند وسوسه اثر کند.

علی ای حال یاد آقا جان خیلی مهم است، هر ساعت حداقل به یک دعای سلامتی حضرت یاد ایشان کنید. برای این ساعت بخوانیم: «اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن ، صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ ، فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ ، وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً ، حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فیها طَویلاً».

خوش به حال آن کسی که وقتی می‌خواند، به معنی آن هم دقت کند و احساس کند که آقا دارند می‌بینند و می‌شنوند و پروردگار عالم دارند ثبت و ضبط می‌کنند که محب آقا دارد سلامتی آقا را از پروردگار عالم می‌خواهد. یعنی ای خدا تو برای ولی‌ات ولی و حافظ و ناصر و ... باش. آقا هم می‌بیند، آقا هم می‌شنود. آن کریم، عنایت می‌کند. حصن حصین است.

✍🏻درس اخلاق آیت‌الله قرهی

خبرگزاری فارس۹۵/۰۵/۱۶

@Asemani_bashim

@saatibarayagha

دنیا بدونِ تو

از فرطِ شرمندگی،

چکمه‌های خود را

بر دوش انداخته

و منتظر توست

تا به او بگویی:

اِرفع رأسَک...

https://t.me/hayatarefaneh

پاسخ عجیب امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ،،در مورد ثواب زیارت و گریه بر اباعبدالله علیه السلام: 

عاشق که شد ؟ که یار به حالش نظر نکرد 

ای خواجه ! " درد نیست " وگرنه طبیب هست

ملاقات  با  حضرت ولی عصر عج الله تعالی الفرجه الشریف

آیت الله جوادی آملی:

مرحوم کليني(رضوان الله تعالي عليه) در همين کتاب «عقل و جهل» حديث بيست و يکم اين است، از حضرت امام صادق(سلام الله عليه) سؤال مي‌کنند که وقتي حضرت ظهور کرد چه کار مي‌شود؟ فرمود وقتي حضرت ظهور کرد: «وَضَعَ اللَّهُ يَدَهُ عَلَي رُئوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ كَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُم»؛[19] با دست رحمانيه الهي عقل مردم بالا مي‌آيد، «كَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُم». اداره مردم عاقل سخت نيست و گرنه اين طور نيست که حضرت با کشتن بخواهد جهان را اداره کند. مگر با کشتن اصلاح مي‌شود؟ الآن جنگ جهاني اوّل و دوم را خيلي از اين سالمندان به خاطر دارند، حداقل هفتاد ميليون کشته شد، تا صد ميليون را هم گفتند، هيچ اثر نکرد. مگر با خونريزي جامعه اصلاح مي‌شود؟

وجود مبارک پيغمبر(عليه و علي آله آلاف التّحية و الثّناء) مسلحانه وارد مکه شد، چون ورود با اسلحه در مکه جايز نيست، تنها جايي که در کره زمين هر کس در هر زماني بخواهد وارد مکه بشود بايد احرام ببندد. کاري دارد، دوستي دارد، تجارتي دارد، حتماً بايد در يکي از اين مواقيت احرام ببندد وارد مکه بشود عمره مفرده را انجام بدهد، بعد کارش را انجام بدهد. تنها جايي که در کره زمين هيچ کس حق ندارد بدون احرام وارد بشود همين مکه است. لذا کشورهاي ديگر براي اينکه غير مسلمان هم در عالَم کم نيست، اينها براي اينکه با عربستان رابطه سياسي داشته باشند، حق ورود به مکه را ندارند، پايتخت رسمي‌ آنها رياض است آنجا مي‌روند، در مکه حق ورود ندارند؛ مکه اين خصيصه را دارد. هر کس در هر روزي از تاريخ بخواهد زيارت هم بکند، بخواهد مکه را زيارت کند بدون احرام نمي‌تواند. بايد حتماً در يکي از مواقيت محرم به عمره مفرده بشود، بعد وارد مکه بشود. مسجد الحرام يا قبور انبياي ديگر(عليهم السلام) اين طور نيست که آدم همين طوري برود آنجا زيارت کند.

فرمود: اين ذات مقدس وقتي وارد شد، صدايش از کنار اين کعبه برمي‌خيزد: «أَنَا بَقِيَّةُ اللَّه»،[20] خدا براي چنين روزي مرا نگه داشت. اين همان کاري است که ذات مقدس پيغمبر(عليه و علي آله آلاف التّحية و الثّناء) کرده است. فرمود به برکت حضرت عقل مردم کامل مي‌شود و گرنه با کشتن هرگز جامعه اصلاح نمي‌شود. کدام جامعه بود که با جنگ جهاني اوّل و دوم اصلاح شد، هر کدام از اينها بر سلاح‌هاي کشتار جمعي‌ خود افزودند، هر روز هم مي‌افزايند. اين عقل مردم است، اين علم مردم است، اين دين مردم است، اين ايمان مردم است، که جامعه را حفظ مي‌کند. اين است که شبانه‌روز انسان به انتظار حضور و ظهور کسي است که خاتم همه انبيا، خاتم همه اوصيا، خاتم همه اوليا، خاتم همه خلفاي الهي(عليهم افضل صلوات المصلّين) است.

✍️درس اخلاق 13/ 2/ 97

@saatibarayagha

کلام عرفانی

وجود پیامبر و امام فقط برای این نیست که خلق در اصلاح دین و دنیایشان به آن‌ها محتاجند؛ هرچند این موضوع هم بر وجودشان به ضرورت مترتب است؛ بلکه به وجود امام، زمین و هر آنچه در آن است برپاست و قوام دارد.

تمام مراتب هستی به امام، قوام دارد؛ چنانکه خود امام هم قِوامش به خدای حیّ قیوم است. پس تمام موجودات قوامشان به خداست؛ اما به تبع امام. درحقیقت قیومیت خدا برای یک ظهور است که آن ظهور، مساوی است با تمام مراتب ظهور.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

متأسفانه نوع زندگی‌ها نشان می‌دهد که بیشتر انسان‌ها در اضطراب زندگی می‌کنند و این یک فاجعه است. وقتی چیزی را از دست می‌دهیم چون به آن وابسته بودیم و گمان می‌کردیم قوام وجود ما به آن است نگران می‌شویم. درحالی که باید از این نگران باشیم که چرا امام قیوم بر زندگی ما حاکم نیست. چون اگر اتفاقات تکوینی مثل ضرر مادی و بیماری و یا حتی تشریعی مثل گمراهی فرزند برای ما پیش می‌آید برای این است که حجت حاکم نیست. اصلاً پرشدن زمین از ظلم و جور در آخرالزمان ناشی از حضور نداشتن عادل حقیقی است؛ نه اینکه حجت در هستی نباشد که اگر نبود زمین از بین می‌رفت؛ بلکه در زندگی و اندیشه و فعل ما حاضر نیست. لذا ما در افعال و کردار و اندیشه‌مان همواره در اضطرابیم.

https://t.me/hayatarefaneh

امام صادق(علیه السلام):

هر کس از شما که در حال انتظار ظهور حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از دنیا برود همچون کسی است که در خیمه و معیت آن حضرت در حال جهاد به سر می‌برد.

 ✍(بحار، جلد ٥٢، صفحه ١٢٦)

@saatibarayagha

جمعه ها با تو ! قراری کاش بود 

دیدنِ چهره ی یاری ، کاش بود 

جمعه هام خاصِ تو ! باشد آقا !

با ظهورت ! روزگاری کاش بود 

خیمه ات ! حالِ بهارِ معناست

بهرِ ما ، لیل و نهاری ، کاش بود

کیمیا ، کارِ نگاهِ مولاست

سُرمه ی خاکِ سواری کاش بود 

کاش بود ، ظلمِ جهان برچیند

در زمین ، قافله ساری بود

تکیه بر کعبه کند ، آن قائم (ص) 

رخصتی بر انتظاری ، کاش بود

ما اسیرِ دل و شیطان خودیم

تا گناه ، بندِ حصاری کاش بود 

این همه زنجیر ، سخت است زین گریز

بر درش ، راه فراری کاش بود

او که اَبرِ پُرِ باران خداست

لایقِ آبِ گواری کاش بود 

گرد آن خانه بگردم

که در او خلوت توست...

#وحشی_بافقی 

@be_range_anar 🍀

دور آن خیمه بگردم ، که در آن خلوتِ توست !

آرزویم به ظهورت ! کزآن دولت توست !

بوسه بر کعبه آن وقت ، قیام داری و تکیه بزنی !

یا بگویی : انا بقیهََ الله ، همان دعوت توست !

همه در ظلم نشستیم ، تا بیاید دادگر 

عدلِ در کارِ خلایق ، همی شُهرت توست !

هر چه کردند امیران ، نشد انصاف به خلق

حُکم از تو ! سمعنا طاعتا از ما ،  صولت توست

شیعه با دستِ دعا ، پای شتابش در خیر

مایه ی شادی و تعجیل در آن سرعت توست 

این که هم چون پدری ، بهرِ خطا بخشیده فرزندان

من فدای کَرَمت ! از قِبَلِ وسعت توست

شیعه تا تو به گریه نرسی ! ، می پاید کارش را

نامه ها دست تو آید ، بر این حُرمت توست

امروز که جمعه آمده ، باز ادعا کردم

آقا ظهورت را ، در قنوت ، باز دعا کردم 

امروز که جمعه است ، حسِ ظهور هست

گفتند : در منظری ! من نیز تولا کردم

تا بخشش خدا ، نمود کند در حالِ بندگان

از رافتِ زیادِ اله ، من نیز خطا کردم 

تا جمعه می شود ، اول تو در خاطری !

هر چند تمامِ هفته را ، بر بادِ فنا کردم

از تو شرم می کنم و بیش از آن شوقت آقا

گاهی هوای دلم ، گاهی تو را ! هوا کردم

ای خاکِ خیمه ات ! آرزویِ صورتِ ما آقا

شاید ، کنارِ خیمه ات ، سایه ای ، به پا کردم

حالا که کیمیا گری ! ما را ز زنگِ معصیت رهان !

با یادِ تو بود ، من ،جمعه  یادِ تو را کردم

حدیث

امام زمان عج می فرمایند:

«. . . لَوْلاَ اسْتِغْفارُ بَعْضِکُمْ لِبَعْض، لَهَلَکَ مَنْ عَلَیْها، إلاّ خَواصَّ الشّیعَهِ الَّتی تَشْبَهُ اقْوالُهُمْ افْعالَهُمْ»: 

مستدرک ج ۵، ص ۲۴۷، ح ۵۷۹۵.

اگر طلب مغفرت و آمرزش بعضی شماها برای همدیگر نبود، هرکس روی زمین بود هلاک می گردید، مگر آن شیعیان خاصّی که گفتارشان با کردارشان یکی است.

https://t.me/hayatarefaneh

السلامُ علیکَ یا امام الخائف 

خون به دل و جگر شود ، بی تو اگر به سر شود

خاک بر این نظر شود ، بی تو اگر به سر شود

خیمه نشینِ یارِ من ! دستِ دعا به کارِ من !

حاصلِ بی ثمر شود ، بی تو اگر به سر شود

شرم کنم ز نامه ام ، از همه ی چکامه ام

شرمِ بر این اثر شود ، بی تو اگر به سر شود

ای نظرت ! به آسمان ، اَمر چه آمده ؟ همان

کِی ز دلت ، گُذر شود ، بی تو اگر به سر شود

سوزِ دلت ! ز کارِ ما ، زخم نشانده ایم تو را !

سنگ کجا گوهر شود ؟ بی تو اگر به سر شود

دستِ تُهی ، به قُرب کجا ؟ پُر گُنهیم ، به شُرب کجا؟

خواب همی سحر شود ، بی تو اگر به سر شود

تا نظری " چنان " کنی ! در پیِ خویش دوان کنی !

بندِ دلم به زر شود بی تو اگر بسر شود 

خوف ز ما کنی ؟ عجب ! خیمه جدا کنی ! عجب !

صد گره بر بَشر شود ، بی تو اگر به سر شود 

غبطه ی نجوای تو را ! غبطه ی صحرای تو را 

حاصلِ عمر ضرر شود ، بی تو اگر به سر شود

کاش بخوانی ! به کنار ، جزوِ همان چند سوار 

چشم کجا تَر بشود ؟ بی تو اگر به سر شود

اللهم العجل لولیک الفرج 

نکته

اغلب کسانی که تصمیم به توبه می گیرند، متوجه این معنا نیستند که باید گناه را ریشه کن نمود، تا منشا و زمینه های درونی گناه در قلب و روح انسان استقرار دارد، ترک گناهان عملی و بیرونی چندان موفقیت آمیز نخواهد بود.

https://t.me/hayatarefaneh

نکته

اگر می خواهیم حال خود را هنگام ملاقات حضرت حجت عج بدانیم, ببینیم الان در ملاقات با قرآن چه حالی داریم.

اگر مشتاق قرآنیم , می توانیم امیدوار باشیم که مشتاق حضرت حجت حقیقی هم هستیم وگرنه

اگر قرآن نزد ما مهجور است , وبا آن انس نداریم , و فکر می کنیم که مشتاق حضرت حجت هستیم , آن شخصِ امام زمان , زاده ی وهم و خیال ما است.

https://t.me/hayatarefaneh

السلام علیکَ یا بقیهََ الله فی ارضه

لایقِ خنده ی تو ! این نظرم نیست که نیست

خیمه ات ! رهگذرِ بال و پَرم نیست که نیست

دستِ تو نور شفا ، از سفرِ عالم بالا دارد 

کویِ تو ! از حُجُبم ، رهگذرم نیست که نیست

این که دورم ز تو ! از سرِ بی معرفتی است 

از دعای سحرت ! هیچ خبرم نیست که نیست

حالِ خوش ، از تو بزاید ، چو چشمه جاری

بندِ جوی عَفنم ، زین حذرم نیست که نیست

تو که بارانی و جنس حیات می بخشی آقا جان

منم آن کاسه ی وارونه ، اثرم نیست که نیست

آن که دیدت ! نشناخت ، تا اَبدش سوخت که سوخت

طلبم نیست ، عطش تا به سرم نیست که نیست

غفلت ما ، سببِ فیضِ تو نیست ، مولا جان !

گر چه از یادِ تو ! در دور و بَرم نیست که نیست

تو رئوفانه بر این شیعه نظرها داری ! می دانم

تو سحرها به دعا ، من سحرم نیست که نیست

زنگِ جان و دلم من ، قابلِ درمان دارد ؟

گر چه از غیبتِ تو ! چشمِ ترم نیست که نیست

اللهم العجل لولیک الفرج

یکی از اساتید بزرگ حوزه، که سالیان سال در نجف درس خارج دیده و اینک نیز در حوزه قم به درس و بحث مشغول است، فرمود: 

پس از رحلت تنها فرزندم، سردرد شدیدی بر من عارض شد. روزگارمان تاریک و خوشی از زندگی مان رخت بربست. کار هر روزه من و همسرم بر این بوده و هست که بر سر قبر تنها فرزندمان حاضر شده تا تسکین یابیم. روز 21 ماه مبارک رمضان که شبش را به احیاء گذرانده بودم، وقتی به خانه آمدم، خوابم نمی برد برای آرامش روحم به زیارت قبر پسرم رفتم پس از قدری قرآن خواندن، ناگهان به صورت مکاشفه فرزندم را با سه خانم محجبه دیدم که از کنارم گذشته و سپس سمت راستم آمده و زیر بغلم را گرفت و گفت: 

بابا! خسته شدی، پا شو و استراحت کن! 

و سپس تکانی به من داد وقتی به خود آمدم هنوز صندلی ای که روی آن نشسته بودم نیز تکان می خورد. 

باز آرام و قرار نداشتم، پس به سوی حرم مطهر حضرت معصومه علیها السلام راه افتادم، در بین راه اشعاری را که پیرامون حضرت زهرا علیها السلام که سروده بودم با گریه می خواندم، 

همان مهدی که گوید مادر من - فدای هر موی تو این سر من 

همان مهدی که گوید مادر، آیم - به پهلوی تو من 

ناگهان دیدم عربی انگشتانش را در انگشتانم انداخت و پس از پیمودن یکصد و پنجاه قدم، انگشت شست مرا نیز گرفت، من به او توجهی نداشتم و سخت در حال خویش به یاد زهرا علیها السلام می گریستم. یک وقت به خود آمده و با تندی هر چه تمام تر به آن عرب گفتم: چرا دست مرا گرفتی؟ از من چه می خواهی؟ 

او که غم و اندوه چهره اش را پوشانده بود، در کمال آرامش سرش را تکان داد و فرمود: هیچی! 

سپس رهایم کرد و رفت. چند قدمی دور نشده بود که باز برای اظهار ناراحتی به سویش بازگشتم ولی کسی را نیافتم! هر چه به اطراف نگریستم، کسی را نیافتم، ناگهان احساس کردم که سر دردی که امانم را بریده بود، دیگر وجود ندارد. قدری به هوش آمدم با خود گفتم این فرد که بود؟ حدس زدم که حضرت بقیة الله عجل الله تعالی فرجه الشریف بود همان شب به قرآن تفأل زده و چنین یافتم: الم تر کیف ضرب الله مثلا کلمة طیبة کشجرة طیبة اصلها ثابت و فرعها فی السماء (59)

وقتی آن را برای عارفی پنهان گفتم، او گفت: آن فرد کسی جز وجود مقدس حضرت بقیة الله عجل الله تعالی فرجه الشریف نبوده است به خاطر دنباله آن آیه تؤثی اکلها کل حین دوباره تشرفی برای شما حاصل خواهد شد. پس سخت خوشحال شدم و به انتظار دیدار مجدد او نشستم. 

روزها گذشت، تا آن که روز تولد حضرت رضا علیه السلام وقتی دخترم و فرزندان سیدش را سوار بر ماشین کرده، تا به خانه شان بروند، در راه بازگشت به میدان نو قم که رسیدم، دو مرد عرب را یافتم. مردی که جلوتر بود، قدش بلندتر بود. با کنجکاوی و سابقه ذهنی، وقتی به سویش رفتم، پس از اندکی دقت همان فرد سابق را یافتم، او لبخندی زد، من به دنبالش دویدم اتفاقا لحظه ای جمعیت بین من و او فاصله انداخت، وقتی جمعیت رد شد، دیگر او را ندیدم!

✍️مجموعه شمیم عرش - تشرف یافتگان (دفتر اول)

نویسنده : پژوهشکده تزکیه اخلاقی امام علی علیه السلام

✍️مرکز اطلاع رسانی غدیر

@saatibarayagha

جناب حجة الاسلام محمد علی شاه آبادی از یکی از بزرگان حوزه نقل کرد:

در اواخر قرن پنجم هجری مردی از طایفه عامه به نام حسین عراقی در دمشق زندگی می کرد. او جوانی بسیار زیبا و سخت مورد توجه زنان بود و از این جهت روزگار را به بطالت می گذراند و در راه رفتارهای فاسدش، از هیچ کوششی فروگذاری نمی نمود. عادتش بر این منوال بود که روزهای جمعه به همراه سایر دوستانش برای خوشگذرانی به بیرون از شهر دمشق رفته و تا پاسی از شب به فساد و تباهی مشغول بود. 

در یکی از همان روزها، او به هنگام خروج از شهر، ناگهان از بطالت ایام و بی فایدگی رفتارهایش سخت احساس غم می کند. او خود می گفت: آنچنان در افکار خویش غوطه ور بودم، که در آن روز نه تنها از هر خوشگذرانی دوری کردم، بلکه حتی از جمع دوستانم نیز غافل و آنان را به فراموشی سپردم .فشار این حالت روانی و افکار مغشوش طاقت را از من ربود. پس به ناچار قبل از ظهر همان روز جمعه از دوستانم جدا و خود را به شهر رساندم، با خود فکر کردم که بهتر است برای اولین بار در نماز جمعه شهر حضور یابم، شاید تسکین یابم! 

بر درگهش هر دم که کنی ناله نماز است - آن سجده قبول است که از روی نیاز است 

خرم دل آن کس که در او غیر خدا نیست - همچون دل محمود که در قید ایاز است (47) 

اتفاقا سخنان آن روز خطیب سنی مذهب نماز جمعه شهر دمشق پیرامون حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف بود. پس از پایان سخنانش، لحظه ای در ذهنم خطور کرد که: آیا می شود من نیز او را دیده و با او معاشرت کنم؟ 

برخود نهیب زدم که چگونه با این سوابق و خوشگذرانی ها، توقعی به این بزرگی دارم. در همین لحظه ناگاه دیدم مردی فوق العاده جذاب دستی بر شانه ام گذارده و فرمود: به سوی خانه بشتاب. 

بدون اختیار از جای برخاسته و به راه افتادم. آن مرد ابتدا از پی من می آمد، ولی در نهایت، این من بودم که به دنبال او می دویدم! پس از دقایقی به خانه ای رسیدیم. او به محض ورود، به نماز ایستاد، من نیز به او اقتدا کرده و نماز گذاردم. 

پس از اتمام نماز چنان با او محشور شدم، که حتی برای لحظه ای فراقش بر من سخت می گذشت. توسط او به مذاهب حق شیعه اثنی عشری گرویدم و پس از یکی دو روز دریافتم که او همان مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است. او همچنان با من بود و من نیز بر گرداگرد وجودش پروانه وار می سوختم. 

خوشا دردی! که درمانش تو باشی - خوشا راهی! که پایانش تو باشی 

خوشا چشمی! که رخسار تو بیند - خوشا ملکی! که سلطانش تو باشی 

خوشا آن دل! که دلدارش تو گردی - خوشا جانی! که جانانش تو باشی (48)

یک هفته در کنارش بودم، جمعه ای دیگر که فرا رسید، فرمود: من باید بروم!

با ناراحتی گفتم: من نیز با شما می آیم، من طاقت دوری شما را ندارم. فرمود: وظیفه ام این است که بروم، ولی شما نباید با من بیایید، از ابتدای دوران غیبت تاکنون، با هیچ کس به اندازه یک هفته همراه نبوده ام. 

✍️مجموعه شمیم عرش - تشرف یافتگان (دفتر اول)

نویسنده : پژوهشکده تزکیه اخلاقی امام علی علیه السلام

✍️مرکز اطلاع رسانی غدیر

@saatibarayagha

💠انتظار و ظهور و قیام قائم آل محمد (عج) را در خودت جستجو کن و «خلاصه ببین کجایی هستی» پس قائم باش و دائم باش که او هم قائم است و هم دائم .💠

#شاخه_طوبی 

#حضرت_علامه_حسنزاده_آملی

@shakhehtoba2

جمعه دلگیر نیست ، چون جا پای توست

قصّه دلگیر نیست ، چون آوای توست 

کائنات در حسرت یُمنِ ظهورت تشنه اند

خوش درختی ، سایه اش ماءوای توست

اللهم الهجل لولیک الفرج

نشسته ام به وعده ی ظهورش ... می پایم ؟

قابل رکاب اگر باشم ، به هر کجا ... می آیم 

این که در دفترت ، از خوبان نیستم ، جای خود

امّا ببین ! تعجیلِ ظهورت را ، در دعاهایم 

خوش خاکِ خیمه ای که اشکِ تو جاری است

سوز ، آن قطعه که می گویی : شیعیان ! تنهایم

بیمارتر از من کجا داری ؟ در اوجِ بیماری 

گفتند : طبیبِ دوّاری ! ای آقا ! ای مسیحایم !

باران تویی ! که سحر ، دعا می بارانی ما را

غافِل منم ، آنجا که اَمرِ توست ! ناپیدایم 

این هم که به یادِ توایم ، از عنایاتِ توست

عُذر بدتر از گناه باشد ، که غرقِ دنیایم 

ای ترجمانِ قرآنِ ناطق ،ای وصیِّ رحمانی !

تغییر دِه ! مبداءِ مرا ، چُنین نباشم در فردایم

   اللهم العجل لولیک الفرج

این دلِ طوفان زده،

آرامشی میخواهد

از جنسِ تو...

قایقِ شڪستهٔ دل هایمان را

به ساحلِ آرامش ات برسان!

ایهاالعزیز 

https://t.me/hayatarefaneh

حدیث

امام زمان عج می فرمایند:

«. . . فَإِنَّ اَلدُّنْیا قَدْ دَنَا فَنَاؤُهَا وَ زَوَالُهَا، وَ آذَنَتْ بِالْوَدَاعِ، وَ إِنِّی أَدْعُوکمْ إِلَی اَللَّهِ وَ إِلَی رَسُولِهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیهِ وَ سَلَّمَ، وَ اَلْعَمَلِ بِکتَابِهِ، وَ إِمَاتَةِ اَلْبَاطِلِ، وَ إِحْیاءِ سُنَّتِهِ»: 

التشریف بالمنن ج۱ ص۱۳۷

دنیا رو به نابودی و زوالش نزدیک گردیده و در حال وداع است، و من شما را به سوی خدا و پیامبرش  که درود خدا بر او و آلش باد  و عمل به قرآنش و میراندن باطل و زنده کردن سنّت، دعوت می کنم.

https://t.me/hayatarefaneh