📌راه حل تمامی مشکلات

🔸️در روایت هست که حضرت ابراهیم علیه‌السلام وقتی که می‌خواست فرزندش اسماعیل را ذبح کند به فرزندش فرمود: الان موقع مرگ توست و بناست که سَرت با این کارد بریده شود و در حال اِنقطاع از این عالم هستی و از این عالم کَنده می‌شوی و به عالم دیگری می‌روی. تو در حال حاضر "مضطر" هستی؛ بیا دعا کن! حضرت اسماعیل علیه‌السلام در این موقعِ استجابت دعا نمی‌دانست چه دعایی کند. تا آن‌جایی که در خاطرم هست جبرئیل علیه‌السلام نازل شد و به اسماعیل علیه‌السلام عرض کرد که این دعا رو بکن:
"اللّهُمَّ اغفِر لِلمُومِنینَ وَ المُومِنَاتِ"

🔸️بنده یک وقتی از استاد پرسیدم که میان این همه ادعیه، چرا این دعا گزینش شده؟
فرمودند: تمام اتفاقاتی که در خلقت اتفاق می‌افتد، از حضرت آدم علیه‌السلام گرفته تا زمان ظهور ولی‌عصر سلام‌ الله علیه، [همه‌ی اتفاقات] بر مبنای "گناهان" شکل می‌گیرد و لذا پیغمبر اکرم صلی الله علیه فرمودند:
«أَلا أُخْبِرُکمْ بِدآئِکمْ مِنْ دَوآئِکمْ؟ دَآؤُکـمُ الذنُـوبُ، وَ دَوآؤُکـمُ الإِسْتِغْفارُ»
تمام مشکلاتتان به گناهانتان برمی‌گردد و درمان همه‌ی مشکلاتتان استغفار است و قرآن هم می‌فرماید:
ما كانَ اللَّـهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (انفال:۳۳)
اگر استغفار کنند، عذاب نمی‌شوند. یعنی اگر در عذاب هستند برای این است که استغفار نمی‌کنند و به همین معنا امام صادق علیه‌السلام اشاره کرده‌اند که:
«ضجوا و بكوا إلى الله...لفرج الله عنا»
اگر "استغفارِ عملی" که ضجه و بکاء هست داشته باشید فرج ما اهل بیت حاصل می‌شود.
اگر مومنین ضجه بزنند و بکاء داشته باشند خداوند فرج ما (اهل بیت علیهم‌السلام) را می‌رساند.

🔸️بخشی از بیانات یکی از شاگردان سلوکی مرحوم سعادت پرور (ره)

#در_مكتب_علامه_طباطبايى
#سعادت‌پرور
#استغفار
#نشانی_راه
@Allaamehwisdom

🌷 آیت الله پهلوانی(ره) :

👌 دنیا جای پایداری نیست ، گذرگاهی است به قدر احتیاج ؛ دل به این گذرگاه نبندید.

الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج

📖 @QuranLife_Hadis🌸

آیت الله سعادت پرور:

بالاخره روزي ما را از اين تعلقات و آنچه كه بدان دل بسته ايم جدا مي كنند و مي برند و به تعبير شاعر: «عمري است پرده بستيم بر ديده خدابين / عمر دگر بيايد اين پرده ها دريدن» ما هر روز پرده اي روي پرده هاي غفلت قبلي مي آوريم و مرتب وابستگي جديدي به وابستگي هاي قبلي مان اضافه مي كنيم. مال و مقام و چيزهاي ديگر، هر كدام زنجيري است كه به روح مان مي بنديم، آن وقت هنگامي كه ملك الموت مي آيد و مي خواهد چيزهايي را كه ما 60 يا 70 سال برگردن بسته ايم در يك لحظه قطع كند، براي مان دشوار است. اجمالاً بهتر است نبنديم تا نخواهيم باز كنيم، يا آن طور وابسته نباشيم كه دل كندن مشكل باشد

✍🏻سایت معاونت تهذیب حوزه های علمیه/اخبار

@Asemani_bashim

🔸وظیفه یا نتیجه؟!

وظایف افراد، بر حسب جایگاه‌شان متفاوت است. بر طبق روایات، هر چقدر هم مؤمنین و متشرعین نسبت به اجتماع اهتمام داشته‌ باشند، به سوی امتلاء (فراگیر شدن) ظلم و جور می‌رویم. در روایات هم وارد شده که «یأتی زمانٌ لایُنکِر المؤمِنُ إلا بِقَلْبِه»، زمانی می‌آید که نهی از منکر فقط بصورت قلبی ممکن است، و نهی عملی مشکل می‌شود.

در عرصه عمل هر کس باید از مرجعش بپرسد که وظیفه‌اش چیست؛ ولی بطور کلی شرایط به سمت و سویی خواهد رفت که امکان تبلیغ عملی به حداقل می‌رسد!

امام سجاد علیه‌السلام ذیل آیه «وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ»(آل‌عمران-۱۰۴) می‌فرمایند عبارت «وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ» در آیه، یعنی «بعضی از شما» موظف به امر به معروف و نهی از منکر هستید. بله، وظیفه همگانی هست که انکار قلبی داشته باشند؛ ولی نهی زبانی و عملی، بسته به شرایط اجتماعی، جایگاه افراد، و تناسب و شاکله‌ی آنها متفاوت است.

با توجه به روایاتِ امتلاء ظلم و جور، با اینکه مؤمنین همّ و غم برچیدن مفاسد را دارند، و قدم‌هایی برمی‌دارند، از آن‌سو هجمه‌ای که در منکرات از طرف دشمنان هست، و حتی دوستان! –کسانی که در رسانه‌ها مسئولیت دارند و تبلیغ می‌کنند-؛ سبب می‌شود که نتیجه‌ای که باید حاصل نمی‌شود.

لذا برداشت شخصی من این است، و ادعا ندارم که حتما درست باشد؛ ما باید راهی را در پیش بگیریم که وجودمان آمر به معروف و ناهی از منکر باشد، و این جز با رفاقت با خداوند متعال امکان ندارد.

تعبیر معصوم علیه‌السلام این است: «العالِمُ بِالمَعْروف، العامِلُ بِالمَعْروف، الآمِر بِالمَعْروف» برای امر به معروف، ابتدا باید عالم به معروف بود، بعد عامل بود، و پس از آن اقدام کرد؛ و هم‌چنین «العالِمُ بِالمُنکر، التّارِکُ لِلمُنکر، النّاهِی عَنِ المُنکر».

هر چقدر افراد بتوانند رفاقت‌شان را با امام علیه‌السلام روز به روز بیشتر کنند، تأثیر بیشتری در کل نظام هستی می‌گذارند؛ و حتی در موضوعاتی نظیر حجاب نیز مؤثر خواهند بود.

گرچه برخی از ۳۱۳ نفر یاران خاص حضرت هم در همین دوران پرورش می‌یابند، اما در یک نگاه جامع و کلی‌تر، ما بسوی ظلم و جور بیشتر می‌رویم، و از جهت عقلی نیز ظهور ولی‌عصر(عج)، هنگام یأس و ناامیدی مردم روی می‌دهد؛ در روایت آمده «عند الإیاس»! و مأیوس شدن زمانی است که همه بگویند ما نمی‌توانیم و از دست ما کاری ساخته نیست، و حقیقتاً بگویند «اللّهم إنّا نَرْغَبُ إِلیک في دُولَةٍ کریمة...»؛ در واقع هر چقدر هم مؤمنین زحمت بکشند، به آن نتیجه مطلوب نائل نمی‌شوند؛ چون درخواست دولت کریمه لغو و بیهوده خواهد بود.

عمل به وظیفه، با نگاه به نتیجه برآورده نمی‌شود. همان‌طور که حضرت عباس علیه‌السلام با علم به اینکه احتمال آوردن آب برای کودکان اندک است، به وظیفه‌اش عمل کرد. اما آن نتیجه‌ی مطلوب که با خود حضرت حاصل می‌شود، قبل از ظهور محقق نمی‌شود، و این قطعی است!

بنابراین عمل به وظیفه یک بحث است، و رسیدن به نتیجه مطلوب بحث دیگری است؛ و این بستگی به باور افراد دارد. امام باقر علیه‌السلام با اینکه با قیام حضرت زید سلام‌الله‌علیه همراهی نکردند، ولی خودشان فرمودند هر کس فریاد استغاثه ایشان را بشنود و پاسخ ندهد، به آتش می‌افتد! و این ناشی از اخلاص حضرت زید بود که فرمود که حتی اگر فقط من و فرزندم باشیم، این حرکت را انجام می‌دهیم. من خودم شاهد بودم که مرحوم آقای بهجت از مظلومیت حضرت زید، اشک در چشمان‌شان حلقه زد.

اهل‌بیت علیهم‌السلام با علم به اینکه نتیجه‌ی لازم حاصل نمی‌شود، نهایت فداکاری را به خرج دادند؛ و این نشان عظمت افراد است. در جنگ صفین معاویه به دروغ افرادی را می‌فرستاد تا خبر مرگ او را در شام، به کوفه بیاورند، تا مانع از تشکیل سپاه کوفه شود؛ امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند تا معاویه این پوستین را از زیر پای من نگیرد(منظور خلافت است،)، نمی‌میرد! از ایشان پرسیدند، پس چرا مسلمانان را به کشتن می‌دهی؟ ایشان فرمودند برای اتمام حجت؛ من شب تا صبح فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که باید بین جهنم و جنگ یکی را انتخاب کنم!

کسی که با علم نرسیدن به نتیجه مطلوب کاری را انجام می‌دهد، رابطه عاشقانه‌‌تری با محبوبش دارد؛ تا فردی که بگوید من این کار را انجام می‌دهم تا به نتیجه‌ای که خودم می‌خواهم برسم. ابوبصیر از امام صادق علیه‌السلام پرسید پس کی فرج شما می‌رسد؟ امام فرمودند تو هم به دنبال دنیای خودت هستی؟! فرق است میان کسی که در پی رضای خداست، با فردی که منظورش از نتیجه، هوی‌وهوس خودش است.

👤 بخشی از بیانات یکی از شاگردان سلوکی مرحوم سعادت‌پرور(ره)

👁‍🗨 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید:

تلگرام | اینستا | ایتا | آپارات

فقيه عارف حضرت آيةالله سعادت‌پرور تهراني(ره):

ما هر روز پرده‌اي روي پرده‌هاي غفلت قبلي مي‌آوريم و مرتب وابستگي جديدي به وابستگي‌هاي قبلي‌مان اضافه مي‌كنيم مال و مقام و چيزهاي ديگر، هر كدام زنجيري است كه به روح‌مان مي‌بنديم؛ آن‌وقت، هنگامي كه ملك‌الموت مي‌آيد و مي‌خواهد چيزهايي را كه ما 60 يا 70 سال برگردن بسته‌ايم در يك لحظه قطع كند، براي‌مان دشوار است .

✍️منبع: يک قدم تا پرواز خدا

@Asemani_bashim

🔸جهش معرفتی

بارها عرض کردم، ریشه همه‌ی مشکلات به ضعف در معرفت برمی‌گردد. کسی که می‌داند این مار است، گزنده است و زهر دارد؛ چون باور دارد، فرار می‌کند. کسی هم که طلا را می‌بیند و هیچ مانعی هم از برداشتنش ندارد، اگر برندارد، ضرر می‌کند؛ طلای وجود اهل‌بیت علیهم‌السلام هم اینگونه است. 

خداوند متعال یک باور فطری در وجود هر انسانی قرار داده است: «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا» آقای بهجت فرمودند که صد و بیست و چهار هزار پیغمبر آمدند، که فقط بگویند دو دو تا می‌شود چهارتا!! خُب (ظاهر) این حرف مسخره به نظر می‌آید، یعنی چه که این همه پیغمبر آمدند که بگویند دو دوتا می‌شود چهارتا؟ چون شما دو دو تا را زیر پا می‌گذارید؛ اگر این معرفت فطری را انسان زیر پا نگذارد، تدریجا جلوه‌های حقیقت به روی انسان آشکار می‌شود. 

امام زمان سلام‌اللّه‌علیه یک حقیقت است دیگر؛ جلوه خداست. «هو الحَیُّ القَیُّوم» مظهر حیات الهی و مظهر اسم «حَیّ» است. اگر کسی واقعاً امام را بخواهد، ایشان او را با جلوه‌های حیات که خودش است، آشنایش می‌کند؛ یعنی به او می‌چشاند. 

در عیون اخبارالرّضا هست، امام رضا علیه‌السلام از پدرشان امام کاظم علیه‌السلام نقل می‌کنند که امام صادق علیه‌السلام در یک مسیری می‌رفتند، همراهان برق شمشیرهای راهزنان را دیدند؛ به حضرت عرض کردند که چکار کنیم؟ یکی گفت بهتر است همه اموال‌مان را به شما بدهیم، زیرا (دزدان) متعرّض شما نمی‌شوند. حضرت فرمودند از کجا معلوم که مقصود آنها من نباشم؟ ببینند همه چیز پیش من است به من تعرّض می‌کنند. گفتند پس همه اموال را مخفی کنیم. حضرت فرمود اینجا بیابان است، خاک آنها را می‌پوشاند و دیگر (جای اموال) مشخص نخواهد شد. گفتند پس چه کنیم؟ حضرت فرمودند بیایید به کسی بدهید که بهتر از خودتان نگهش می‌دارد، بارورش می‌کند (رشدش می‌دهد)، یکی را صدتا می‌کند؛ و توصیفاتی از این دست کردند. افراد پرسیدند او کیست؟ حضرت فرمودند خداوند متعال! گفتند چطور با خدا معامله کنیم؟ حضرت فرمودند صدقه بدهید، گفتند فقیر از کجای این بیابان پیدا کنیم؟ فرمودند شما نیت کنید، ورق برمی‌گردد!

همین الآن هم چه شخصی، چه خانوادگی، چه اجتماعی یعنی همه‌ی کشور تصمیم بگیرند، که خدایا ما برگشتیم؛ اصلاً هوا، زمین، معاملات، دشمن، همه تغییر می‌کنند! همه مأمور خدا هستند: «وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ»، کلّ هستی تغییر می‌کند.

حضرت فرمودند شما فقط نیّت بکنید که یک سوم مال‌تان را در راه خدا صدقه بدهید؛ گفتند فقیر از کجا بیابیم؟ حضرت فرمودند نیت کنید و بعدا (به فقیر) بدهید؛ به محض این که این نیّت را کردند، حضرت فرمود ورق برگشت! به محض اینکه نیت کردند، بلافاصله فرمودند «فأَنْتُم فِی أَمانِ اللّه»، دیگر در امنیت قرار گرفتید.

مگر ما عرض نمی‌کنیم «السّلام علیک یا أمین اللّه»؟ اگر باور داشته باشیم «امین اللّه» است، امانت را به خودش می‌سپاریم؛ اگر باور داشته باشیم!

عبارتها خیلی دقیق هستند «و بُورِکَ لَهُم فِی تِجاراتِهم»، و بقیه اموال‌شان برکت پیدا کرد. راهزنان با همان شدت و حدّت نزدیک شدند، آمدند خدمت حضرت، گفتند ما جدّ شما پیغمبر را در خواب دیده‌ایم که فرمودند محافظت این قافله را به عهده بگیرید؛ آنها که برای راهزنی آمده بودند، (قصد حفاظت از قافله را کردند). حضرت فرمود {ما را به خیر تو امید نیست، شر مرسان!} آن کسی که شما را از ما دفع کرده، غیر شما را هم دفع می‌کند. 

عرض بنده در این روایت دو مطلب است؛ یکی این است که حضرت می‌فرماید همین که نیتّ کردند ورق برگشت، و مطلب دیگر هم این که حضرت فرمودند بیایید در معامله با خدا مداومت داشته باشید.

در روایت هست که خداوند متعال -زبانم لال- مثل اینکه هر قسمی که بلد بوده خورده؛ به عزتم قسم، به جلالم قسم، به جمالم، به ارتفاع مقامم قسم، اگر کسی با من معامله بکند، «ضَمِنْتُ السَّماوات و الأرض رزقُه» تضمین می‌کنم که زمین و آسمان، متکفل رزقش بشوند، «و کنتُ له من وارء تجارةُ کلِّ تاجرٍ»، و با هر کسی که تجارت کند، من پشت سرش هستم.

👤 بخشی از بیانات یکی از شاگردان سلوکی مرحوم سعادت‌پرور(ره)

👁‍🗨 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید:

تلگرام | اینستا | ایتا | توییتر | آپارات

منبع تمام اخلاق

#آیت_الله_سعادت_پرور

ای عزیز من؛ 

سربسته بگویم منبع تمام اخلاق و کردار حسنه و سیئه،موحد بودن و نبودن است.

اگر در خود رذیله ای دیدید، بدانید توحید و خداپرستی در شما وجود ندارد،بلکه به لفظ اکتفا کرده اید.

(رسائل عرفانی: ص۱۹۱)

تذکره الاولیاء🔻

@tezkar