کلام عرفانی

ما عبد خداییم و روی دیگر سکۀ عبودیت، ربوبیت است. یعنی در مقابل هر خلأ و نداری ما، خدا با یک اسم خود ایستاده و اسباب و عللش را در ماده و معنا گذاشته تا دارایمان کند. پس ما پر از دارایی هستیم، دارایی او؛ فقط باید بلد باشیم استفاده کنیم. وگرنه گمان می‌کنیم کاری از دستمان برنمی‌آید و ضعیف و توسری‌خور می‌شویم.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

قلب ما بُستان خداست و جنّت خدا بُستان ما. محصول این دو باغ هم اسماء الهی است و ازآنجاکه ما در بهره‌برداری از این محصولات عاجزیم، باید به خدا پناه ببریم.
نه اینکه هر کاری خواستیم، بکنیم و بعد استغفار بگوییم؛ یا مدام به درگاه خدا ناله و زاری کنیم و باز همان باشیم که بودیم! بلکه از ابتدا عجز خود را ببینیم و بکوشیم با اسماء او، عجز خود را کنار بزنیم.

https://t.me/hayatarefaneh