کلام اخلاقی

نماز به اندازه‌ای می‌تواند ره‌توشه‌ی آخرت ما باشد که ما را از فحشا و منکر بازدارد، از سِجن طبیعت، بالا کشد و به عالم ذکر الهی وارد کند.
تمام اعتباریات دنیا، رو به زوال است. لذا اگر نمازمان را به اعتبار و نه به حقیقت بخوانیم، نماز پنجاه‌ساله‌مان ممکن است با یک گناه، غيبت یا تهمت، بر باد رود.


https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

آنچه در ابدیّت برای ما می‌مانَد، اعتقاد و وجود است. عباداتمان هم اگر از روی اعتقاد و حقیقت یعنی با بینش و معرفت صحیح باشد، هرگز از دست نمی‌رود؛ چون اراده و اعتقاد ما، جزیی از وجود و "منِ" ماست که هرگز کسی نمی‌تواند آن را از ما بگیرد.

https://t.me/hayatarefaneh