کلام عرفانی

از منظر عارفان ، "خدا" می آید تا "خود" برود. انسان "بی خدا" به همان اندازه در معرض خطر "خود خدا پنداری" قرار دارد، که دیندارِ بی تزکیه و جاهل و خود حق پندار.
انسان باید در جایی بشکند تا به دام "خود خدا پنداری" نیافتد. انسان باید خُردی و ناچیزی خود را دریابد تا توهّم خودبزرگ بینی برش ندارد.


https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

عبادت و راز و نیاز جایی و فرصتی و مجالی برای اظهار ناچیزی "من" و دیدن عجز "من" است. تا بدانیم عالم بزرگ تر و ما کوچک تر از آن هستیم که کل حقیقت را در مشت خود داشته باشیم.

https://t.me/hayatarefaneh