همین اول بگویم : این مسیر سخت است

اگر باشی امیر ، حالِ اسیر ، سخت است

همین اول بگویم : قصّه قربانی است

مسیرت می رسد سمت کویر ، سخت

است

قرار است تا هزار زخم از حادثه خیزد

جوانی ، یک شبه ، حالاتِ پیر ، سخت است

اگر سخت است ، ولی باید همی من مبتلا باشم

ز تاج پادشاهی تا حقیر ، سخت است

تو را گنجی نهان دارم ، در میان جان

به گاه دلتنگی در ضمیر ، سخت است

اگر درویش زیستن ، ساده است اما

به واقع، سفره ی نان و پنیر سخت است

دوایِ من ! هوایِ من ! شدی زخمِ بلای من

چنین زخمئ عمیق، زان ماه منیر سخت است

مگو : افسانه بود ، باید ندید و رفت

دِلِ احساسی ام ، شکلِ خمیر ، سخت است

" یوسف "