ـ
ای درویـش!
ـ
حیات را به غنیمت دار،
و صحت را به غنیمت دار، و جوانی
به غنیمت دار، و جمعیت و فراغت را
به غنیمت دار، و یاران موافق را و دوستان
مشفق را به غنیمت دار، که هر یک نعمتی
عظیم‌اند، و مردم ازین نعمت‌ها غافل‌اند.
و هر که نعمت نشناسد از آن نعمت
برخورداری نیابد. و این نعمت‌ها هیچ بقا
و ثبات ندارند، اگر در نیابی خواهند گذشت.
و چون بگذرد، هر چند پشیمانی خوری،
سود ندارد.
ـ
امروز که داری، به غنیمت دار، و هر کار
که امروز می‌توانی کردن، به فردا مینداز که
معلوم نیست که فردا چون باشد.
ـ
#عـزیزالـدین‌نـسفـی
#انـسان‌کـامل