نکته

در دعای افتتاح می‌خوانیم: "الْلّهُمَّ ما عَرَّفْتَنا مِن الْحَقِّ فَحَمِّلْناهُ". این عبارت نشان می‌دهد که عرفان هم تا زمانی که حمل نشود، ارزش ندارد. حمل هم زمانی اتفاق می‌افتد که قلب انسان در آن عالم زندگی کند. جسم‌های ما به ناچار در عالم کثرت زندگی می‌کنند، اما نباید اجازه دهیم که قلب‌هایمان در عالم کثرت زندگی کنند. یک مؤمن منتظر در زمان غیبت پیوسته در قبض بسر می‌برد. قلبی که به دنبال راحتی و خوشی است، نمی‌تواند منتظر امام زمان(عج) باشد.

https://t.me/hayatarefaneh

نکته

تا انسان متحول نشود، هیچ تحولی اتفاق نمی‌افتد. متأسفانه اکثر انسان‌ها از ایجاد تحول در خود می‌ترسند. درحالی‌که این ترس، عین شرک است. انسان برای اینکه بتواند این شرک را کنار بگذارد، باید باور کند که هیچ توانی از خود ندارد و به زبان قلب بگوید: "مِنْ اَيْنَ لِيَ النَّجاةُ وَلا تُسْتَطاعُ إلاّ بِكَ" سپس بگوید "إِیَّاکَ نَسْتَعینُ"؛ یعنی من حتی توان عبودیت تو را هم ندارم و توان را فقط از تو می‌خواهم.

https://t.me/hayatarefaneh