نکته

سبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى
در اینجا، "سبِّحِ" فعل امر است.
یعنی: تسبیح کن اسمِ ربِّ خودت را که أعلی است. یعنی: عبور کن از تشبیه به تنزیه. یعنی: از رَبِّ خودت عبور کن! به کجا؟! به "الْأَعْلَى"!


https://t.me/hayatarefaneh

نکته

الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى
آن‌کسی که تو را خلق و تسویه کرد.
تسبیح کن پروردگارت را که در خلقت تو، تسویه را به کار برده است.
تسویه، یعنی خداوند هم تنزیه و هم تشبیه را در وجود تو قرار داده است. یعنی نه می‌توانی کثرت را جدای از وحدت ببینی، و نه اینکه وحدت را جدای از کثرت ببینی!

https://t.me/hayatarefaneh