دیوانه ها در قصه ها ، جایی ندارند

پروانه ها در شب ، ماوایی ندارند

ما را مراد خانه ای ، بی خانمان کرد

بی خانه ها ، در کوچه دنیایی ندارند

بی سایه ها ، دیوار ندارند ، تکیه سازند

افسانه ها ، بی عشق آوایی ندارند

خانه خرابِ عشق را ، بازار رهی نیست

میخانه ها ، از بهرِ ما صهبایی ندارند

دیوارِ تو جایی برای یک غزل نیست

دُردانه ها میلی به هر جایی ندارند

آزموده را ، باید کنارِ خاطرات خویش بگذاشت

پنجره های کوچه ، زیبایی ندارند

آتش ندارد در نگاهِ عابرِ شهر

این دانه ها صیدی به تنهایی ندارند

حالا کجا ؟ من بقچه ها را جا گذارم

صاب خانه ها میلی به معنایی ندارند

بر عکس این شهر شد مسیر قصه ی من

دیوانه ها میلی به همراهی ندارند

" یوسف "