🖋إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ (الْحَاقَّة، ١١).

♦مرگ برای همه در تقدیر است و بناگاه خواهد آمد. نمی‌دانیم امروز می‌رسد یا فردا؟ پس به‌ناچار باید همیشه مترصد و در تدارکِ کشتیِ نجاتِ الهی باشیم. هر روز باید به‌گونه‌ای عمل کنیم که از مسافرانِ آن کشتی محسوب گردیم. باید وسایلِ این نجات را فراهم کرده و تدارک دیده باشیم؛ یعنی اگر مرگ ناگاه سر رسید، تکیه‌گاهی داشته باشیم که به آن دل‌خوش باشیم، آغوشی باشد که که به آن پناه بریم، آستانی باشد که به آن ملتجی شویم، و کسی باشد که ما را بشناسد و شافعِ ما گردد؛ و این ممکن نیست جز به عمری زندگیِ شرافت‌مندانه و سراسر تقوی و عملِ صالح.
@sulookmanavi