حضرت حافظ رحمت الله علیه فرموده بود :

عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد

ای خواجه درد نیست ، و گرنه طبیب هست

***********************

استاد اصفهانی در ترانه گفته بود :

زین گونه ام ، که در غم غربت شکیب نیست

گر سر کنم در شکایتِ هجران ، غریب نیست

جانم بگیر و صحبتِ جانانه ام ببخش ! یارا !

کز جان شکیب هست و ز جانان شکیب نیست

گمگشته ی دیار محبت کجا رود ؟

نام حبیب هست و نشان حبیب نیست

" عاشق منم که یار به حالم نظر نکرد

ای خواجه درد هست ، ولیکن طبیب نیست "

***************

هر دو راست گفته اند

هر کدام به دسته ای صدق می کند