کلام ااخلاقی

قوای حسیه، خیالیه، وهمیه، فکر، ذکر، سمع، بصر، ذوق، لامسه و ... همه باید تحت تربیت اقبال و ادبارِ عقل، توسط نفس قرار بگیرند. هیچ‌کدام از این‌ها، به دست من و شما تکویناً تربیت نمی‌شوند؛ ولی می‌توانند به دست من و شما توهماً بی‌تربیت شوند!

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

در اسم ربّ، جایگاه من نسبت به حق‌تعالی، سر تا پا نیاز و احتیاج است. یک موجودِ سر تا پا احتیاج، خودش نظری دارد که چگونه سود و ضررش را بشناسد؟ اصلاً می‌تواند داشته باشد؟
اسم ربّ از آن اسم‌هایی است که در وجود، انسان را عین فقر در بقا می‌کند؛ آن‌به‌آن انسان را محتاج و نیازمند حق‌تعالی می‌گرداند؛ یعنی تو در هیچ حالی از حالات، حق نداری فکر و نظر و شأن خودت را بیاوری!

https://t.me/hayatarefaneh