از طبیعت بیاموزیم؛ رازهای آرامش و بیداری در دل هستی

گاهی برای فهم عمیق‌تر زندگی، کافی‌ست سکوت کنیم و به نجواهای طبیعت گوش بسپاریم. هستی، بی‌آنکه سخن بگوید، حکمت می‌آموزد.

از درخت بیاموز؛

آرام، ریشه‌دار و رو به آسمان.

از خورشید؛

که هر روز بی‌چشم‌داشت می‌تابد و از نو آغاز می‌کند.

از اقیانوس؛

که عمیق است، آرام یا طوفانی، اما همیشه زنده.

از گل‌ها؛

که در سکوت می‌درخشند، حتی اگر کسی نبیندشان.

از باد؛

که آزاد است و جاری، نشانی از حرکت و دگرگونی.

از پرندگان؛

که دل از شاخه می‌کنند تا آسمان را تجربه کنند.

از قطره‌ی آب؛

کوچک، اما با تداوم، سنگ را می‌تراشد.

از کوه؛

که استوار است و خاموش، نماد صبر و ثبات.

و از گرما؛

که در دل اشیا پنهان است، ولی زندگی می‌بخشد.

🌳 سخن پایانی:

طبیعت، معلم خاموش ماست. هر که با گوش دل بشنود، درختی از دانایی در جانش خواهد رویید. پس چشم بگشاییم، دل بسپاریم و از هستی، یاد بگیریم چگونه زیستن را… آرام، پرمعنا و در هماهنگی با آفرینش.

امروز هم مثل هميشه
لبخندتان را در فنجان چای حل كنيد
و شادی و آرامش را در وجودتان پايدار كنيد
عصرتون دلنشين

🍃
🌸🍃

@Angizevaerfan🕊
✾࿐༅🪴🌸🪴༅࿐✾‌‎