من شاعر آن چشم هایم فقط

با یک پنجره آشنایم فقط

من شاعرِ یک جفت زنجیر زلفم

پیش او بی دست و پایم فقط

در سکوت بیشتر حالم خوش است

اما ... عاشق آن بلایم فقط

ابتدا خوش بود ، صیدِ چشمش

حالا گمراهِ مسیرِ انتهایم فقط

وای از وقتی که بدانند ، عاشقیم

آن وقت است که ، بی عطایم فقط

قانون ندارد ، لا مصب ، این عشق

دستِ خالی از خون بهایم فقط

وقتی سال ها حسرت بوسه دارم

پیشِ او با نگاه ، بی صدایم فقط

یک عمر انتظار انتظار انتظار ...

حالا دل خوشِ خاطراتِ ابتدایم فقط

" یوسف "