کلام عرفانی
حقتعالی خود را از تمام مراتب خلقت، پشت باب حقیقت نورانی حضرات(علیهمالسلام) محجوب کرده، درحالیکه حق مساوی است با ظهوراتش و این ظهورات برای ورود به خانۀ امن الهی باید از باب ولایت وارد شوند. این در، همان وجود منبسط، حقیقت احدیت و واحدیت، ولایت انسان کامل و جنبالله است. ولایتی که نزدیکترین چیز به خدا و رسول است و هرگونه کوتاهی و کمکاری در معرفتش عذاب حسرت را به دنبال دارد. این باب همواره برای بندگان باز است تا آنها را به مطلوبِ جانشان برساند.
https://t.me/hayatarefaneh
کلام اخلاقی
هرجا نتوانیم اعتدال برقرار کنیم، از مسیر حق منحرف میشویم و نهایتاً از شرک خفی و نقطهای خلاف فطرت سردرمیآوریم. اشتباه قوم یهود و نصارا هم همین بود. هم ماده و هم معنا، جلوۀ خداست؛ منتها جلوۀ فعلی و صفتی. بنیاسرائیل زمانی به جلوات فعلی خدا یعنی عالم ماده پرداختند و از خدایی که صاحب این جلوات بود، غافل شدند؛ زمانی هم جلوات صفتی او را مستقل گرفتند و خودش را در عمل از یاد بردند.
https://t.me/hayatarefaneh
برچسبها: عرفانی