کلام اخلاقی

برای برخی از ما انگار نماز اتحادیهٔ اصناف است؛ هر کس در نماز به صنف خودش مشغول است: خیاط در ذهنش الگو می‌کشد و مغازه‌دار به فکر دخل‌وخرج و اجناس است؛ معلم سر کلاس است و خانه‌دار هم یاد کمد و فرش و کارهای عقب‌‌مانده‌اش است.
کلا یادمان رفته نماز برای معراج ماست؛ معراجی که اغازش از همین روزمرّگی‌ها شروع می‌شود. چطور؟
اگر در این روزمرّگی‌ها خواست خدا و تعالی روحمان را ملاک کارهایمان قرار دهیم، در نماز به اتحادیهٔ فرشته‌ها راه می‌یابیم، نه اتحادیهٔ اهل دنیا.


https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

نفس بماهو نفس در کلیتش دائماً در طلب بقاست و بقای او به حقیقت ذات نوری‌اش برمی‌گردد و به این منظور مرتب از فنا به‌طرف بقا حرکت می‌کند.


https://t.me/hayatarefaneh