کلام عرفانی

انسان، تنها موجودی است که از خدا خواسته هرچه خود دارد، به او هم بدهد. یعنی استعداد جامع اسماء را داشته و بار امانت الهی را به دوش کشیده ، در حالی که بقیه از حمل آن، إبا کردند.
لازمه‌ی این نوع حیات، گرفتن حدود و حجاب‌هاست. لازمه‌ی خلقت انسان، این است که مراتب ظلمانی را هم داشته باشد تا بتواند به اختیار خود و نه به جبر، از آن عوالم ظلمانی بگذرد و خود به جامعیت وجود برسد.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام اخلاقی

سالک باید توجهش فقط به خدا بوده و فقط او را مد نظر داشته باشد، و غیر از خدا در وجودش، در ذهنش، در قلب و ضمیرش خطور نکند
تا بتواند با سرعت هرچه تمام‌تر راه خدا را به همان مقداری که شاکله نفسانی او اقتضاء می‌کند طیّ نماید.

https://t.me/hayatarefaneh