معرفت حضرت دوست

فراموشی خداست

یوسف جلالی
معرفت حضرت دوست

فراموشی خداست

کلام اخلاقی

عظمت معصومین(ع) در این است که اگرچه برای تکامل خود، نیاز نداشتند به ناسوت ( دنیا) بیایند، برای هدایت ما، فشار و سجن قالب ناسوت را متحمّل شدند. برخلاف بیشتر ما که نه تنها فشاری از قالب دنیا نمی‌کشیم، بلکه در آن آرام گرفته‌ایم و راضی شده‌ایم!
درواقع غربت ما، از فراموشی خداست که باعث خودفراموشی شده است: «وَ لَاتَكُونُوا كَالَّذِینَ نَسُوا اللهَ فَأنسَاهُمْ أنفُسَهُمْ».
پس اوّلین قدم ما، این است که خود را بشناسیم.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی


اگر می گویند ذکر کنید ، منظور فقط این نیست که یک تسبیح دست بگیریم و بگوییم: یا الله ، یا رحمان ، یا رحیم و ... ،
ذکر اینست که خدای سبحان با اسمائش در کل زندگی ما حضور داشته باشد.
اگر یک اسم خدا جمیل است، پس باید در معماریمان، رفتارهایمان لباس پوشیدنمان در صحبت کردنمان در ظاهر و باطنمان باید باشد، ایا هست!؟
هر کس ذاکر نباشد به اسماء الله زندگیش سخت و معیشتش تنگ
می شود .

https://t.me/hayatarefaneh


برچسب‌ها: عرفانی

تاريخ : سه شنبه نوزدهم فروردین ۱۴۰۴ | 4:44 | نویسنده : یوسف جلالی |
.: Weblog Themes By Slide Skin:.