کلام اخلاقی

انسان، اقتضای هردو وجه را دارد ، هم سعادت و هم شقاوت. خود اوست که یکی از این دو شاکله را انتخاب می‌کند و با تکرار آن در عمل، آن را ذاتی خود می‌نماید. البته ژن و مزاج انسان و نیز محیط و اطرافیانی که با آن‌ها ارتباط دارد هم مؤثرند؛ امّا هیچ کدام علت تامّه نیستند و انسان می‌تواند با نور فکر، تأثیر آن‌ها را تغییر دهد تا براساس سعادت ساخته شوند.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

خدا مبدأ و منشأ تمام کمالات است و هر کمالی از دست برود، باز کمال الهی قطع نمی‌شود. پس اگر کمالی را و شخص یا شیئی را که به خاطر آن کمال دوست داریم، از دست دادیم، به جای اعتراض و ناامیدی، تسلیم شویم، صبر کنیم و حکمت خدا را بپذیریم.
وقتی خدا همه جا هست و عین کمال است، چه فرق می‌کند که یک جلوۀ کمالش را بگیرد و جلوۀ دیگرش را بدهد؟

https://t.me/hayatarefaneh