ما هم اسیر همان کوچه ایم

غرقِ ضمیرِ همان کوچه ایم

هم به آزادگی شُهره بوده آیم

چُنین در گیرِ همان کوچه ایم

قرارمان بود ، در گذرِ این مسیر

خوش باد زنجیرِ همان کوچه ایم

گویا قلم نوشته بود ، گذرِ زین گذر

ما ریشه ی تقدیرِ همان کوچه ایم

از تو چه پنهان ، هنوز می سوزم

شب ها آواز دلگیرِ همان کوچه ایم

گفتم : این کوچه شفا نمی دهد ...

دخیل بسته ی شبگیر همان کوچه ایم

کاغذِ مچاله شده ، گاهی امید است

افسوس ، تنهای تدبیرِ همان کوچه ایم

پیرانِ این کوچه مُردند ... بی وفا !

آخرین عابر پیر همان کوچه ایم

" یوسف "