کلام اخلاقی


رحمت خدا دو نوع است؛ رحمت عام یعنی «دادن هستى به خلق» که مختص همۀ موجودات است و رحمت خاص که تنها به مؤمنین تعلق می‌گیرد. عذاب و شقاوت هم در مقابل رحمت خاص است؛ زیرا عذابى که در مقابل رحمت واسعه قرار بگیرد، وجود ندارد.رحمت در خداى تعالى به معناى رحمت در ما انسان‌ها نیست؛ (مانند رقّت قلب و اشفاق و تأثّر باطنى) بلکه به معناى عطیه و افاضه است؛ افاضۀ آنچه که مناسب با استعداد تامّ مخلوق است؛ مخلوقى که به خاطر به‌دست‌آوردن استعداد تام، قابلیت و ظرفیت افاضه خدا را یافته است.

https://t.me/hayatarefaneh

کلام عرفانی

انسان هر رتبه‌ای از خلقت را طلب کند به او داده می‌شود. چون از طرفی خدا در فیض خود بخلی ندارد و از طرف دیگر انسان همۀ مراتب را دارد و می‌تواند در هر رتبه، متوقف شود. اگر گیاهی، عقل را طلب کند، خدا به او نمی‌دهد؛ چون استعدادش را ندارد. اما اگر انسان، گیاه بودن را انتخاب کند، خدا برای او فراهم می‌کند. رتبۀ گیاه در انسان یعنی رشد قوای ظاهری و حسی و فراهم آمدن امکانات مادی. این رشد در انسان قابل مقایسه با گیاه نیست و بسیار کامل‌تر است.

https://t.me/hayatarefaneh