عبورت را دوست دارم ...که نمی خندی

غرورت را دوست دارم ...که نمی خندی

غروب وقت نماز ، راهیِ آن مسجد

سرورت را دوست دارم ...که نمی خندی

شبی با تو قرارم بود ، در کوچه ...

حضورت را دوست دارم ...که نمی خندی

همین که جانِ من ، یادِ تو می اُفتد

ظهورت را دوست دارم ...که نمی خندی

چو شب ها ، یادِ کارهای تو می باشم

مرورت را دوست دارم ...که نمی خندی

دعاهای تو را وقتِ غزل ، خواندم

زبورت را دوست دارم ...که نمی خندی

" یوسف "