بارانی به پا شد از آمدنت

مستی سراپا شد از آمدنت

پیچید به کوچه که: رسیده ای !

شهری مهیا شد از آمدنت

امشب که برف نشسته دوشِ ما

سرما گوارا شد از آمدنت

من و این همه رقیبِ منتظر

شاعری توانا شد از آمدنت

ریشه ای گرفته دوباره به تو

باغی نونوا شد از آمدنت

آری دلم ، وصلِ به کسی است

موجی به دریا شد از آمدنت

نیستی و هستی ! هر دو بلاست

این جان پُر بلا شد از آمدنت

گفتی : دو دل بوده ای ! به سفر

جان پُر تمنا شد از آمدنت

" یوسف "