کلام عرفانی
نفس، استعداد و نوع بودنش را در هر رتبه در قلب نشان می‌دهد. آنچه نفس از خدا می‌گیرد در قلب به تعین می‌رسد. چرا که نفس، تعینی ندارد و مقتضی سعادت یا شقاوت است؛ اما قلب محل گرایش یا همان حب و بغض‌هاست که شقاوت یا سعادت انسان را مشخص می‌کند.
https://t.me/hayatarefaneh
کلام اخلاقی
آنچه که در قیامت به درگاه خدا حاضر می‌شود قلب انسان است و نه اعمال او. در نماز، قلب نمازگزار است که در مقابل خدا ایستاده؛ در حج، قلبِ حاجی و در روزه، قلبِ روزه‌دار.
در این میان بهترین قلب‌ها آن قلبی است که گشایش و وسعت دارد و زود تنگ نمی‌شود. چنین قلبی مانند اقیانوسی است که رنگ ظلم و بدی و زشتی را به خود نمی‌گیرد و چه بسا زشتی‌ها را در خود مستحیل می‌کند. این قلب از زیبایی نیز لبریز و پر نمی‌شود و همچنان جا دارد و در یک کلام از خوشی‌ها و ناخوشی‌ها منفعل نمی‌شود.
https://t.me/hayatarefaneh
برچسب‌ها: نماز