خیال روی تو آمد که تو را سرودم

وگرنه من کجا و ... ؟ شاعر که نبودم

خیال تو آمد ، ز خویش رفتم یار

تو در چشم و در مقابل جان گشودم

فرض کردم، دست در دست توام

من خوش باور ، تا صبح زیبا غنودم

طبیب که تو باشی ، حاجت دارو نیست

چو نوای تو آمد ، ز بستر چشم گشودم

سپیده ی من ! بیا به ظلمت ایام من

که پیله ابریشم خیال ، از تو ربودم

شب است و نبستم دریچه ی خیال را

هزار سلام حواله ، که یک سلام نشنودم

حدیثِ تو رفت ، که دلِ ما به دنبالش

هزار بوسه فرازم ، هزار بوسه فرودم

" یوسف "