اولِ قصه همین جاست بیا!

آخر قصه ات با ماست بیا!

اولِ قصه عجیب شیرین بود

آخر قصه کجاهاست؟ بیا !

سرِ این سفره نمک گیرم من

هر چه افتاد نه بر جاست بیا !

چه شد ؟ این سفره رنگین ، خالی است

قسمتِ مائده ی ماست بیا

گفتم : آن سایه چه شکلی دارد ؟

دیدم آن آینه زیباست ، بیا

تو بیا سود کنی ، گر سوزی

قیمتِ معامله بالاست بیا

بِشِکَن حسِ غرورت ، بانو

فرض ما ، فرضِ تولاست بیا

سرِ مویت ، قسمی سنگین است

عطشم کارِ چلیپاست ، بیا

تو که آن روز ز نقدم بُردی

نَفسی تا سرِ فرداست بیا

از خروس و دُمِ او یادی کن

شوقِ آن‌ سایه چو پیداست بیا

تو بیا ! هر چه به سازت بِدَمی !

دلِ من محتاج نواهاست بیا

" یوسف "