درد زنگی اسـت کـه شـمـا را بـه بیـداری فرا می خواند. درد هشدار اسـت و بـه شـما علامـت می دهـد کـه هـم اکـنـون لازم اسـت بـه موضوعی توجـه کـنـیـد. درد صـدا درونی بلندی اسـت کـه شـما را آگاه می سازد آتش سوزی عاطفی در همین نزدیکی در جریان است و موضوعی درون شـمـا بـه مراقبت و درمـان نـیـاز دارد. اگر می خواهید گذرگاه هایـی بـرای ورود خـدا بـاز نگه دارید، بایـد بيـدار بمانیـد و بـه شـعله هایی کـه اجـازه نمی دهنـد شـما از گرمای ملایـم تـر آرامـش درونی بهره منـد شـوید، رسیدگی کنیـد.
اگـر بـه دردمـان رسیدگی کنیم، بـه جایگاه صلح، آرامش، عشـق وصـفـا باز گردانده می شـویـم. درد احساسـی مقـدس اسـت کـه بـه مـا امکان می دهـد كشـف كـنـيـم خـارج از ساختار نفس خودمان، کیستیم و مـا را بـه مکان هایی می برد که هرگز بـه خـودی خود نمی رفتیم.


دبی فورد
وجود مقدس شما
ص 154 و 155