نقل است که يک روز حسن بصری و مالک دينار و شقيق بلخی در بر رابعه رفتند و او رنجور بود.
حسن گفت: ليس بصادق فی دعواه من لم يصبر علی ضرب مولاه. صادق نيست در دعوی خويش هر که صبر نکند بر زخم مولای خويش. رابعه گفت: از اين سخن بوی منی میآيد.
شقيق گفت: ليس بصادق فی دعواه من لم يشکر علی ضرب مولاه. صادق نيست در دعوی خويش هر که لذت نيابد از زخم دوست خويش. رابعه گفت: به از اين میبايد.
گفتند: تو بگوی. گفت: ليس بصادق فی دعواه من لم ينس الضرب فی مشاهده مولاه. صادق نيست در دعوی خويش هر که فراموش نکند الم زخم در مشاهده مطلوب خويش.
اين عجب نبود که زنان مصر در مشاهده مخلوق الم زخم نيافتند. اگر کسی در مشاهده خالق بدين صفت بود بديع نبود.
تذکرةالاولیاء -ذکر رابعه عدویه
@HastiyeOryan_PirJaan
🌹🌹🌹🌹
برچسبها: تذکره الاولیا
تاريخ : یکشنبه هفتم شهریور ۱۴۰۰ | 6:58 | نویسنده : یوسف جلالی |