دلنوشته
بعضیها تمام جهان را میگردند،
امّا هنوز درون اتاق ذهن خودشان زندانیاند.
و بعضی دیگر، از پنجرهی خانهشان به آسمان نگاه میکنند و دنیایی وسیعتر از هر قارّهای را تجربه میکنند.
سفر واقعی، حرکت از کشوری به کشور دیگر نیست، حرکت از غفلت به "آگاهی" است.
پاسپورت لازم ندارد، چشم بینا میخواهد.
در جهانی که ارزش را با «داشتن» میسنجند، فراموش نکن که «دیدن عمیق»
گرانبهاتر از هر دارایی است.
کسی که میتواند در برگ زرد پاییز،
زیبایی را حس کند؛ چیزی را دارد که با هیچ سفر لاکچری خریدنی نیست:
توانِ حضور، تخیّل و معنا.
https://t.me/hayatarefaneh
دلنوشته
حواسمان باشد به این
روزهایی که دیگر برنمی گردد،
به فرصت هایی که مثل باد میآیند
و می روند و همیشگی نیستند ،
به این سالها که به سرعت برق گذشتند،به جوانی که رفت،
میانسالی که می رود،
حواسمان باشد به کوتاهی زندگی،
به پاییزی که در حال تمام شدن است،ریز ریز،، آرام آرام،نم نمک،
زندگی به همین آسانی می گذرد.
ابرهای آسمان زندگی گاهی
می بارد گاهی هم صاف است،
بدون ابر بدون بارندگی.
هر جور که باشیم می گذرد،
این روزها را دریابیم.
https://t.me/hayatarefaneh
برچسبها: اجتماعی



