دلنوشته

"انچه هست "رویای هستی است.
خیال خلاقِ هستی مطلق، صحنه‌ای‌ست که صورت‌ها و نقش‌ها و رویاها در آن پدیدار می‌شوند و بازی می‌شوند و می‌روند. در پسِ تمامیِ این صورت‌ها و شکل‌ها، ما هستیم و ما.
هدف ما بیدار شدن در متن رویاست. هنگامی که در متن رویا هشیار و بیدار می‌شویم و می‌دانیم هر آنچه می‌بینیم حُلم نائم است و رویاست، دیگر در بند نقش‌ها و صورت‌های رویایی و قصه‌های شخصی نمی‌مانیم.
هنگامی که به رویا بودنِ این رویا وقوف می‌یابیم. «هستیِ» ما از این همذات‌پنداری با رویاهای خویش می‌رهد و به اطلاق می رسد. این اطلاق، در واقع، پایانِ تمامی محدودیت ها و رنج هاست.

https://t.me/hayatarefaneh

دلنوشته

اگر بخواهیم به هر چیزی که به ما
گفته می‌شود واکنشی عاطفی نشان بدهیم،به رنج بردن ادامه خواهیم
داد، راه درست در خودداری،
عقب رفتن و مشاهده‌گر بودن است.
اگر اجازه بدهیم کلماتِ دیگران ما را کنترل کند، هرچیز دیگری
هم بر ما مسلط خواهد شد.
ارام باشیم و بگذاریم بگذرد.

https://t.me/hayatarefaneh