اگر سَرَم، که از انکار کردگار پُرم
اگر دلم، که از اندوه روزگار پُرم

دقیق‌تر بنگر -این غبار از آینه نیست-
خود این منم که در آیینه از غبار پُرم

درختی‌ام که پر از قلب‌های کنده شده است
ز خالکوبی غم‌های یادگار پرم

نه اهل کشتی نوح و نه سرنهاده به کوه
برای آمدن مرگ از انتظار پرم

مگیر زورق فرسوده مرا از رود
که از خیال رسیدن به آبشار پرم!


~ فاضل نظری

˙❥˙ @Official_Hich ˙❥˙